den januari 1941 moest de opzet voor het
eerste nummer bij de R.A.F.-leiding liggen!
A.A. had geen enkele kennis van de vliegerij,
ook niet van de R.A.F., maar hij wist
gesprekken met R.A.F.-leden over ilerlei
zaken meteen in geestige vorm op papier te
zetten. Uiteraard was het voor hem onmoge
lijk het blad op zijn eentje te maken en zo
kreeg hij hulp van enige officieren en lieden-
uit-het-vak. Zo kwam o.m. (de later beroem
de zeiler en daarvoor vlieger (Sir) Francis
Chichester bij A.A. te werken. Ook de
befaamde R.A.F.-vlieger en navigator Dickv
Richardson gaf A.A. veel informatie voor
TEE EMM. Richardson droeg veel bij tot de
inhoud van dit verhaal.
Wie zou model worden voor de befaamde
Pilot Officer Prune? Die naam vond A.A. bij
de 'public schools'. Een linkshandige jongen
werd nl. op sommige privéscholen 'Prune'
genoemd. Pilot Officer Prune lag, zoals men
dacht 'gemakkelijk en lekker in de mond'.
Maar, hoe moest hij er uitzien? Moest hij de
befaamde R.A. F. druipsnor hebben en
voorzien worden van een 'grote bek'? Moest
hij er onvolwassen uitzien? Toeval bracht
A.A. in contact met ene Hooper, vliegtuig
maker, die aardige caricaturen maakte voor
een pamflet dat werd uitgebracht voor No.
13 Group van Fighter Command en dat
heette 'Forget-Me-Nots-For Fighters'. De
figuur, die Hooper daarin als vlieger schetste
leek A.A. de aangewezen Prune.
Zodoende werd Hooper vaste medewerker
van A.A. en kreeg TEE EMM Pilot Officer
Percy Prune, R.A.F., zoals zovele duizenden
uit de vliegerij hem hebben leren kennen.
Een jongensachtig kereltje, met een beetje
een baby-smoeltje. Uiteraard moest Prune
gezelschap hebben. Dat werd zijn hond
'Binder'. Die leek op een ruwharige Fox
terrier, die via een asbak avontuur van zijn
moeder qua uiterlijk wat was 'bijgestuurd'.
Speelde Prune in de eerste afleveringen nog
een bescheiden rolletje, in de latere TEE
EMM's nam hij steeds meer de plaats in van
de jonge officier, die zo goed bedoeld,
telkens lachwekkende, doch leerzame fouten
maakte. Binder deelde vaak in zijn proble
men.
Prune werd binnen zes maanden een begrip.
Zijn fan-mail groeide met de dag en vele
lezers meenden dat zijn persoon echt be
stond. Zo werd de redactie van TEE EMM
veel opgebeld om met Prune in contact te
komen. Vaste antwoord was: 'Sorry he isn't
back from lunch'. 'But it isn't midday', was
het antwoord, waarop A.A. dan zei: 'He isnt'
back from yesterday's lunch'. Aldus werd
A.A. PO Prune en dat ging zelfs zo ver, dat
hij soms bij een telefoongesprek zich aan
meldde met 'Pilot Officer Percy Prune
speaking'. Sommige fans meldden dat hun
pas geboren baby Percy was genoemd,
anderen noemde hun hondje Binder.
NOOT: Off. vlieger J.N. Mulder, vluchtcdt
en van juli tot september 1944 cdt 320
squadron, daarna gen.majoor Klu, Ridder
MWO, noemde zijn hond, die ook vlieguren
maakte op een Mitchell 'Pruim', voortge
sproten uit het bestaan van PO Prune.
PRUNE BESTAAT 'ECHT!
Pilot Officer Prune begon ook te leven bij de
ambtenaren.
Zo kreeg A.A. eens bezoek van een efficien
cy-man, die opdracht had gekregen te bezien
wie er bij Training op het Air Ministry
overbodig waren. De man was Prune's naam
bekend, maar die was er niet; die was gaan
lunchen Prune's naambordje stond op
A.A.'s bureau en zo gaf A.A. een uitgebreid
beeld van Prune's activiteiten, zodat die ook
in het officiële rapport kwamen en diens taak
zo was opgehemeld, dat A.A.'s werk nage
noeg overbodig werd genoemd
Prune's imago groeide met de dag, ook zijn
fan-mail. Meteen nadat TEE EMM op tafel
lag, werd het van de leestafels in iedere mess
van de Royal Air Force gegraaid.
Enkele heel serieuze squadronscomman
danten namen het door om er lering van te
trekken. Personeel, dat een 'boob' had
gemaakt blunder) werd soms Prune ge
noemd. Maar er waren ook schrijvers die zijn
bestaan betwijfelden. Daar moest wat tegen
gedaan worden. Na enige genoeglijke mid
dagen, waarbij op het bureau van A.A. veel
werd gelachen - ja, er werd daar heel wat
gelachen - besloot A.A. Prune een brief te
laten publiceren in TEE EMM, die er niet om
22
