Op het erf lagen diverse vliegtuigdelen opgestapeld van wat ongewtijfeld eens een MIG-15 was
geweest.
en gerookte palingen, elk zo'n zeventig
centimeter lang! Roman had het probleem
van de weg uitgelegd aan oom Izydor en
deze had een simpele maar doeltreffende
oplossing: rij gewoon naast de bestaande
weg door het grasland, dat is wel redelijk
vlak. Iets gerustgesteld zeiden we 'nazdrowi'
bij de tweede vodka.
Iets ongeruster werden we toen de beide
Peters en Anton om tien uur nog niet terug
waren. Ook om elf uur nog geen Peters en
Anton. Aangezien de dichtstbijzijnde hotels
in Torun waren en het nog een uur rijden
was naar Torun, begonnen we ons ook een
beetje zorgen te maken over onze slaap
plaatsen. Even opbellen om te reserveren of
om te informeren naar ons satelliet-team
ging niet, want in het dorp Bartoszewice was
geen enkele telefoon. Uiteindelijk om half
twaalf verschenen onze mannen met de
motor. De 'vierzig' kilometer bleken 92
kilometer landwegen te zijn. Om één uur
woensdagnacht arriveerden we bij een hotel
en zowaar ze hadden nog kamers, sterker
nog, we konden nog een slaapmutsje nutti
gen aan de bar. Een dag van 18 uur zat erop
maar gezien de werklast van de volgende dag
werd besloten om zeven uur weer op te
staan.
's MORGENS OM VIJF UUR
IN DE KERK!
Het hotel lag aan de rand van een groot plein
met in het midden een kerk. Dat bleek
woensdagmorgen om vijf uur, toen ieder
klaarwakker uit het hotelraam hing en nog
wat duf staarde naar een menigte van enkele
honderden mensen die rond een podium
stonden, waarop een Rooms Katholieke
priester een dienst hield. Tussen de kaarsen
op het altaar ook een microfoon welke zijn
gezang versterkte tot meer decibels dan goed
is voor een mens die probeert te slapen.
Rond acht uur stonden we met Roman
alweer bij oom Izydor en Katarzyna op het
erf. Behalve Kapt. John van de Berg, die was
