uur vertrekken.
De rit naar de grens verliep zonder proble
men. Alleen werd nog even gestopt omdat
één van ons zonodig nog een tuinkabouter
van een meter hoog moest kopen - en ik
maar denken dat kabouters klein waren!
Via diplomatieke kanalen was ons voor de
terugreis, die gepland was op vrijdag, dezelf
de vrijgeleide beloofd. Het was nu dinsdag,
onze vertraging was doorgegeven aan de
ambassade en we hoopten dat alles net zo
vlot zou verlopen als de heenreis. Aangeko
men bij de grens parkeerden we de Alk en de
Queen aan het eind van acht kilometer, drie
rijen dik, wachtende vrachtauto's en togen
met de VW- trans por ter naar het grenskan-
toor. Nee, de poolse douane wist van niets!
Niet goed wetend wat te doen, stonden we
wat beduusd te kijken met in gedachten een
grenspassage die drie dagen zou gaan duren,
toen plots een man, in groen uniform met
vier sterren op de schouder, naar ons toe
kwam. 'Aha', hij had ons afgelopen vrijdag
'erwartet'. Na een kort overleg van deze
beambte van de poolse grenspolitie en de
douane, vertrokken twee combi's met blau
we zwaailichten om het transport langs de rij
wachtende vrachtwagens te loodsen, tot aan
de grens. Vol goede hoop toonden we de zo
moeilijk verkregen documenten aan de
douane. Murphy was nog steeds bij ons,
want na wat bladeren in de stapel zei hij, dat
het hem speet, maar de papieren waren 'nie
dobry', 'nicht in ordnung', kortom, niet
goed! Het bleek allemaal nogal mee te vallen.
Er moest bij een expediteur een nieuw
document opgemaakt worden - kosten 180
duitse mark.
De man met de vier sterren verscheen
plotseling weer op het podium: of de
Hauptmann Van de Berg even naar Holland
kon bellen, hij had het nummer. Murphy
weer, er was een F-16 gecrashed en of de
bergers maar zo snel mogelijk naar huis
wilden komen - geloof me, wij wilden dat al
vier dagen.
EEN LEKKER GLAS
HOLLANDSE MELK
Zonder problemen arriveerden we 's avonds
om acht uur in Storkow. 'Aha, die Hollan
der', ook zij hadden ons vrijdag 'erwartet'.
Na weer een nacht in de 'NVA Bunks' reden
we de volgende dag 's avonds om zes uur,
zonder dat er ook maar iemand naar ons
keek of aanhield, en zonder een file vracht
wagens te hoeven passeren, Nederland
binnen.
Toen ik 's avonds om elf uur thuis kwam en
een, als souvenir meegebrachte fles vodka op
tafel zette, zei m'n vrouw: 'Moetje er een
borrel van?'
'Nee', antwoorde ik, 'geef mij maar een glas
melk!'
Henny Teunissen
SQUADRON 860, 1943-1993
Onder de titel'Squadron 860, 1943-1993 in
50 jaar van Stringbag tot Fly by Wire',
verscheen een boekwerkje, waarin een aantal
schrijvers, ieder een periode uit die 50 jaar
beschrijven. Het is niet alleen bij een stuk
geschiedschrijving gebleven, doch ook ach
tergrond informatie wordt gegeven door
diegenen, die het zelf hebben meegemaakt
en uiteraard worden een aantal anekdotes
vermeld.
Dit zeer lezenswaardige boekwerkje begint
bij het ontstaan van 860 Squadron en het in
de vaart brengen van twee Nederlandse
'Merchant Aircraft Carriers'. Als leidraad
worden de verschillende vliegtuigtypen ge
nomen, waarmee 860 in de afgelopen 50 jaar
heeft gevlogen.
Het boekje is ruim voorzien van (zwart/wit)
foto's en ook gezien de prijs van 10,- (in de
museumwinkel 'De Brik'), zeer aan te beve
len.
HGB
13
