waardigheid van de vrouw. Zij durfde het
aan de man uit te dagen op een terrein dat op
dat ogenblik alleen hem had toebehoord: het
luchtruim, een element dat tot ieders ver
beelding sprak.
Laten wij niet vergeten dat wij hier te maken
hebben met een periode waarin de media
nog beheerst werden door kranten en radio,
communicatiemiddelen die nog alle vrijheid
lieten aan de eigen fantasie.
En aan fantasie en heldenverering heeft het
de Amerikanen nooit ontbroken. Waar is er
ooit meer behoefte geweest aan helden, aan
veroveraars van het universum en eenzame
dapperen die het aandurfden in hun uppie
de 'new frontier' over te steken dan in het
Amerika van tussen de beide wereldoorlo
gen?
In dat klimaat van ontvankelijkheid steeg de
roem van Amelia Earhart tot eenzame
hoogten. Haar populariteit zou op de huidi
ge graadmeter te vergelijken zijn met die van
Meryll Streep of Madonna. Het is dus niet
verwonderlijk dat haar mysterieuze verdwij
ning in 1937 heel Amerika zowat op z'n kop
zette, net zoals een paar jaar te voren
gebeurd was bij de kidnapping en moord op
de baby van Charles Lindbergh.
Wat waren nu de prestaties die haar zo
geliefd maakten, en bovenal: wie was Amelia
Earhart zelf?
Op 24 juli 1898 werd ze geboren in Atchi
son, een stad in Kansas. Haar vader, Edwin
Stanton Earhart, was wat wij zouden noemen
procuratiehouder bij de spoorwegen. Haar
moeder, Amy Otis, was de dochter van een
rechter uit Kansas. Deze kocht voor Amy en
haar man een huis in Kansas City en
verwachtte dat Edwin carrière zou maken als
jurist, net als hijzelf. Edwin leefde zich uit in
dagdromen: eens zou hij in het Hoogge
rechtshof van de Verenigde Staten zetelen.
Het zou anders lopen.
Toen Amy in verwachting was van Amelia
vertrok ze, Edwin achterlatend, naar het huis
van haar ouders in Atchison. Edwin, die zijn
hoofd financieel nauwelijks boven water kon
houden, was niet erg ingenomen met zijn
aanstaande vaderschap. Toen twee jaar later
een zusje, Muriel Grace, er nog bij kwam,
zag Edwin zijn juridische carrière in rook
opgaan.
Amelia zag hoe haar vader eronder leed niet
van het leven gekregen te hebben wat hij er
van verwacht had. Hij werd financieel
afhankelijk van de steun van zijn schoon
vader. Steeds dieper zonk hij weg in depres
sies die hij met alcohol hoopte te verjagen.
Hij zocht en vond ander werk waardoor de
familie moest verhuizen, maar de fles volgde
hem. Steeds nieuwe baantjes nam hij aan.
Tot op een dag Amy haar dochters met zich
meenam naar Chicago om daar bij vrienden
in te trekken. Volkomen uit het veld geslagen
ging Edwin terug naar Kansas City. Enige
jaren later werd de scheiding uitgesproken.
Amelia, nog altijd begrip opbrengend voor
haar vader, bleef in haar diepste binnen van
hem houden. Edwin aan de andere kant
deed veel voor Amelia. Hij probeerde zo
goed en zo kwaad als dat ging Amelia
financieel te steunen, ook later tijdens haar
eerste vlieglessen. Voor haar stond toen al
één ding vast: zij zou haar leven leiden zoals
zij dat wenste, niet zoals anderen zich dat
voor haar uitdachten. Zélf haar leven bepa
len, zélf het inrichten. Voorwaar een heel
voornemen voor een vrouw in die tijd!
In 1916 studeerde ze af aan de Chicago Hyde
Park High School. Haar doorzettingsvermo
gen in combinatie met een gezonde dosis
eerzucht hadden er voor gezorgd dat ze dit
diploma haalde, ondanks het feit dat ze door
de omzwervingen van haar ouders diverse
malen van school was veranderd. In 1917
ging ze naar Toronto, Canada, om gewon
den uit de Eerste Wereldoorlog te verzorgen.
Op Columbia University in New York startte
ze in 1919 met een medische opleiding.
Haar resultaten waren goed tot zeer goed te
noemen. Maar ze voelde zich opgesloten
tussen de vier muren van de collegezaal en
het lab. Wat zij zocht was vrijheid, constante
uitdagingen en het tot stand brengen van iets
waarop ze met trots kon terugkijken.
In Californië, we schrijven inmiddels begin
twintiger jaren en haar ouders zijn juist
gescheiden, leert Amelia tijdens een lucht
vaartshow haar levensdoel kennen: de vlie
gerij.
14
