men met de bommenwerpers de Luftwaffe
probeerde te lokken. Dit escorte bestond uit
een 'close escort', dat bij de formatie(s)
bleef, een 'high cover', dat hoog boven de
formaties vloog en een 'distant cover', dat
vrij spel had en vaak vliegvelden van de Luft
waffe aanviel. Soms leverde het Nederlandse
Spitfire squadron 322 een bijdrage aan die
escortes.
"HET WORDT SPANNEND"
Dat zei hoofdofficier vlieger 2e kl. (overste)
Burgerhout, commandant van squadron
320, eind februari 1944, toen de technische
dienst voor het verkrijgen van groter opera
tionele flexibiliteit als 6320 Servicing Eche
lon apart onder het commando van TD-offi-
cier Geudeker kwam te staan.
En dat het spannend werd kwam verder tot
uiting, toen 320 in tenten ging en daarvoor
een ontberingstoelage kreeg van 5-
maand voor een ltz 3; die verdiende toen
ca. 24,-/maand en kreeg 7 shillings 6 pen
nies per vlieguur (£.was toen ca f.12,50)
In plaats van comfortabele nissenhutten met
goede faciliteiten kwamen enkeldoeks, soms
lekkende tenten.
Het betekende ook geen exclusieve maaltij
den meer, geen warme baden, doch een ten
tenkamp in een bos aan de zoom van Duns-
fold met op afstand daarvan latrines; officie
ren met vieren in een tent, anderen met vie
ren of zessen; zo min mogelijk kleding en
uitrusting, wankele kampbedden, ieder zijn
eigen kampeerbestek, een veldkeuken voor
allen, wassen in de open lucht uit canvas bak
jes, soms met een laagje ijs op het water; bij
donker een walmend petrolie-lampje; geen
verwarming, dan was je bed goed genoeg tij
dens standby. Toch wende dat snel; er werd
veel geimproviseerd. De squadrons moesten
echter blijven opereren. Briefingen werden
gehouden in een grote tent, met wachten
ervoor en verder verscherpte security. Secu
rity ging zover dat eens nadat een Brit (tij
dig) meldde dat een vel papier met ops-
gegevens uit zijn tas in de richting van een
openbare weg was weggewaaid, de gehele
operatie werd afgelast.
De volgende stap was de "Battle Course" te
R.A.F. Swanton Morley. Dat betekende op 5
en 6 mei 1944 tentenkamp opbreken, vlieg
tuigen en een groot aantal lorries inladen.
Via bochtige wegen na zo'n 225 km aanko
men, uitpakken, tenten opzetten, erg veel
aandacht besteden aan het vliegen, bommen
werpen, ook met Gee-H, een radar om door
wolken te bombarderen. Er werden ook
angstwekkende proeven gedaan met 's
nachts formatievliegen, totdat na een fataal
ongeluk bij een ander squadron er verder
van af werd gezien. Ook kregen bemannin
gen inzicht in het samenwerken met de
Army voor luchtsteun, waarbij zij het aan te
geven doel met kleurgranaten aangaven en
320 dat dan moest bombarderen. Eerder was
ook al kennis gemaakt met het opereren van
tanks in het terrein, waarop met lichte muni
tie werd geschoten. Dat klonk als regen in de
tropen op een zinken dak.
Swanton Morley blijft echter ook in herinne
ring, omdat het squadron voor een paar
dagen werd verlamd door diahree, zodat het
vliegen nagenoeg moest worden gestopt en
de koks zich verscholen.
De terugweg naar Dunsfold op 16 mei met
een vrachtwagen, duurde erg lang; diverse
Amerikaanse en Britse convooien waren op
weg naar de Zuidkust. De 'opbouw' voor D-
Day was duidelijk te merken!
Toen begon het 'gewone leventje': spoor
wegemplacementen, dan weer kustbatterij-
en, soms bij Galais, dan weer aan de Nor-
mandische kust. Dan was Dunsfold weer
ineens 'gesloten' en moest men langs aange
geven paden lopen. Het werd bijna gemeen
goed. Een grote invasieoefening met lucht
steun met roetbommen voor aan land
komende geallieerde troepen bij Bourne
mouth kreeg een bijzonder tintje, toen een
'foutje' van het leidende vliegtuig een hoog
gezelschap 'observers' letterlijk zwart maak
te. Nachtvliegen werd geïntensiveerd. 139
Wing, waarin 320 zat met 98 en 180
squadron, kreeg onverwacht hoog bezoek.
Supremo Eisenhower zelf:
'The aim is to fight for goodwill and under
standing in a free society against a common
enemy, who by barbarous means imposes his
will on many millions. By God, we your com
manders need your backing. There's still so
much to be done before we reach our goal,
final victory'. Dat sprak hij, staand op een
19
