gelijk. Beneden is het stil, soms ver af licht
spoor. Twee runs gemaakt, daarna wegwe
zen. Met teleurstelling wordt huistoe
gegaan. Een schaduw van een vliegtuig flitst
langs: goddank geen botsing! Voor de Engel
se kust was het een drukte van jewelste. De
nachtlanding met bommen, al zijn die veilig
gesteld, is een secuur karwei. Bij de de
briefing dringt het pas echt door: zij waren
één van de eersten over Normandië! Enke
len werden even beschoten. Jammer dat er
geen bommen werden geworpen. Maar
toch...
Toen de dag voorbij was hadden de geal
lieerden zo'n 11.000 sorties (operationele
vluchten) gevlogen! 127 vliegtuigen gingen
daarbij verloren. Meer dan 150.000 man
waren aan land gekomen, hadden contact
gemaakt met de vijand en eigen para's. Ca.
2500 man sneuvelden aan geallieerde zijde,
meer dan 6000 werden gewond.Daar bleef
het niet bij.
Wij blijven nu bij 320 squadron. Een greep
uit het 320-archief:
In de nacht van 6 op 7 juni was het squadron
in actie en wierp bommen af op een met
coördinaten aangegeven plaats. In de nacht
van 7 op 8 juni kregen spoorwegemplace
menten nabij het invasiegebied het te verdu
ren. In diezelfde nacht botsten twee Mitchel
ls van 320 tegen elkaar. Bommen ontploften,
er waren geen overlevenden. Een derde
Mitchell overtijd, komt niet, bemanning
gesneuveld.
10 juni werd onder leiding van commandant
Burgerhout met 72 vliegtuigen het pantser
hoofdkwartier La Caine in de vroege avond
aangevallen, waardoor nagenoeg de hele staf
plus bevelhebber omkwamen. Dat bombar
dement werd o.m. uitgevoerd met Gee-H en
bracht een zware klap toe aan de organisatie
van Duitse pantser eenheden. Het vliegen
over de invasievloot bleef een belevenis.
Daarna volgden dag-aanvallen op pantser
concentraties in de bossen van Grimbosq.
Op 12 juni kwam H.M. Koningin Wilhelmi-
na met Z.K.H. Prins Bernhard naar Haar 320
om onderscheidingen uit te reiken en hen
wat moed in te spreken. Het bezoek werd
gestoord dooreen 'maximum effort' metcdt
320 als leider van 72 vliegtuigen. Intense
afweer beschadigde vele vliegtuigen, twee
Mitchells van 320 gingen verloren. In de
nacht van 12 op 13 juni waren 10 Mitchells
van 320 weer boven Normandië. Eén ervan
keerde niet terug. Aldus had 320 het druk,
ook al omdat soms vijandelijke jagers zich
toonden. Zo kwam een bemanning in de
nacht van 13 op 14 juni met een beschadigd
vliegtuig terug, nadat het door furieuze
manoeuvres aan een aanval van twee Duitse
jagers wist te ontkomen.
Niet alleen werden individueel bombarde
menten op speciale doelen uitgevoerd, ook
werd samengewerkt met Mosquito's van No.
TWO Group. Op het licht van lichtfakkels
van een Mitchell werden Duitse bewegingen
op diverse plaatsen met raketten, mitrail
leurs en bommen bestookt. Tijdens zo'n
vlucht ontbrandden een aantal fakkels te
vroeg, zodat de waarnemer met halsbreken
de toeren zich in het bommen-comparti-
ment moest laten zakken om die vrij van het
vliegtuig te krijgen.
Ook het achterland kreeg aandacht: 20 juni
wordt de leider van een box neergehaald en
stort neer bij Rouaan, geen overlevenden.
Nadat het squadron ook nog steeds werd
ingezet om vijandelijke concentraties en
communicatie centra aan te vallen, kwam op
22 juni 1944 ten 19.00 uur de aanval op de
staalfabrieken van Colombelles bij Caen.
Daar hadden de Duitsers zich verschanst.
Hun overgave was nodig om de Britse Army
bij Caen te laten uitbreken. Geleid door
commandant Burgerhout werden eerst 48
Mitchells en meteen erna 24 Bostons ingezet
om dicht bij eigen lijnen de fabrieken met
de grond gelijk te maken. Ondanks het zwa
re afweervuur werd een lange bommenrun
gemaakt. Daarbij troffen 120 ton bommen in
enkele minuten doel en kwamen de bezet
ters uit hun schuilplaatsen, waarna de
beroemde Schotse 51st Highland Division
met doedelzakspelers en trommelaars voor
op in de aanval ging. Niet voor niets kregen
de squadrons gelukwensen van de geallieer
de super-top.
24 juni werd de boxleider bij Rouaan neer
gehaald, geen overlevenden. In juni 1944
had 320 squadron zo'n 345 sorties gemaakt,
ondanks het slechte weer. Rond 650 ton
21
