ren op onge-identificeerde vliegtuigen welke
het luchtruim van Puerto Rico naderden.
Het "A" team van het 32st werd overgeplaatst
met enkele P-39s naar het ook in Puerto Rico
gelegen vliegveld Arecibo. Tijdens de eerste
weken na de Japanse aanval werden diverse
piloten met hun P-40s naar Panama
gestuurd. Want er werd een aanval van de
Japanners op het Panama Kanaal verwacht.
Als vervanging van de overgeplaatste P-40s
ontving het 32ste P-39Ds.
Na enkele weken van spanning begon het
squadron weer aan de reguliere training. In
aanvulling hierop werden er regelmatig
"scrambles" uitgevoerd op onge-identificeer
de vliegtuigen en van 's morgens vroeg tot 's
avonds laat werd gezocht naar duikboten.
Duitse U-boten werden regelmatig gesignal
eerd op de routes naar Zuid Amerika. De
duikboten opereerden in zogeheten "wolf
packs", die een bedreiging vormden voor
geallieerde schepen. Op 16 februari 1942
werden in een haven van Aruba diverse tan
kers tot zinken gebracht door Duitse U-
boten, en werden de olierafinaderijen
beschoten. Alhoewel er nooit een duikboot
door het squadron tot zinken werd gebracht,
werd de rol van het 32st toch belangrijk
geacht om diverse manschappen een onder
scheiding te geven. In deze tijd was het, dat
de naam "Wolfhounds" werd geadopteerd;
het alom bekende embleem werd omstreeks
1942 door de Walt Disney studio's ontwor
pen.
Op 19 februari 1942 werd het complete
squadron overgeplaatst naar Arecibo. Het
squadron bleef niet lang bijeen, op 25 febru
ari vertrokken 6 P-39Ds naar Dakota Field,
Aruba en Hato Field, Curasao. Dit was de
eerste keer dat het 32st opereerde vanaf
Nederlands grondgebied.
In mei 1942 werd de benaming Pursuit ver
anderd in Fighter, dus het 32st werd Fighter
Squadron. De rest van het jaar werd doorge
bracht met trainingsvluchten, patrouilles en
onderscheppingen.
Aan het eind van 1942 was het 32st uitgerust
met zes P-39Ds, twee P-40Cs, acht P-40Es,
drie P-36As en een AT-6A; in het begin van
1943 werd het aantal P-40Es verdubbeld.
In maart werden de detachementen op Hato
en Dakota versterkt. Vanaf Dakota werden
dagelijks patrouilles rond de Antillen gevlo
gen, terwijl vanaf Hato anti duikboot vluch
ten werden uitgevoerd. In mei 1943 veran
derde er het een en ander voor het
squadron. De eerste P-39Ns arriveerden, de
laatste P-36A vertrok naar de VS en de 36st
Fighter Group, met het 22st en 23st FS wer
den overgeplaatst naar Morrison field in Flo
rida. Het 32st werd ingedeeld bij het Antilies
Air Command.
Een maand later arriveerde nog een nieuw
type, de P-39Q.
De laatste P-39D verliet het squadron in okto
ber 1943.
NAAR PANAMA
In februari 1944 werd het complete
squadron overgeplaatst naar France Field in
Panama, en werd ingedeeld bij het Panama
Canal Department, Zesde Luchtmacht.
De hoofdtaak van het squadron was het
opleiden van piloten, voor de Amerikaanse
eenheden in de Pacific en Europa. Tijdens
de loop van 1944 werden de P-39Ns vervan
gen door P-39Qs. En eind juni waren alle N
types uitgefaseerd. Enkele andere vliegtuig
typen werden toegevoegd aan het 32st, zoals
de UC-78 Bobcat. De UC-78 kon vier passa
giers vervoeren en werd gebruikt als 'taxi'.
Tijdens het verblijf op France verloor het
squadron veel vliegtuigen door crashes,
waarbij enkele piloten om het leven kwamen.
Omdat de verliezen onacceptabel hoog
waren, besloot het hoofdkwartier van het
Panama Canal Department om het squadron
te verplaatsen naar Howard Field, in Pana
ma. Hierdoor kon men beter toezicht hou
den op het 32st, om er achter te komen waar
om de verliezen zo hoog waren.
In Januari 1945 werd het squadron omge
doopt van 32nd Fighter Squadron (Single
Engine) naar 32nd Fighter Squadron (Twin
Engine), vooruitlopend op de komst van de
tweemotorige Lockheed P-38 Lightning. Het
duurde nog tot half april voordat de eerste
Lightning arriveerde.
Tijdens een schietoefening in februari ein
digde het 32st squadron als derde. Luitenant
Paul Prass van het 32st werd beste schutter
van deze 'meet'.
12
