Een Noorduyn Norseman UC-64A-ND 435113. De machine kon met wiel-, ski- of drijveronderstel wor
den uitgerust.
liet de militairen marcheren op meer swin
gende marsmuziek. De speciale arrangemen
ten van "Saint Louis Blues" en "Blues in the
Night" sloegen in als een bom. Zijn directe
superieuren waren er echter niet blij mee.
Eén van hen onderhield Miller erover en
merkte op, dat de Sousa marsen al in de vori
ge oorlog werden gespeeld en dat het zo
moest blijven. Miller beaamde dat, maar
vroeg de man langs zijn neus weg of de vlieg
tuigen uit de vorige oorlog ook nog steeds in
gebruik waren. Toen Generaal Henry H.
Arnold liet blijken Miller's muzikale uitspat
tingen wel te kunnen waarderen, was het
pleit gewonnen, de swingende marsen ble
ven en Miller, die inmiddels tot majoor was
gepromoveerd, kreeg toestemming om een
orkest naar z'n eigen idee samen te stellen.
Een orkest, dat beroemd zou worden onder
de naam "U.S. Army Air Force Band". Met
deze band - die op zijn hoogtepunt zeventig
leden telde - verzorgde hij regelmatig radio
programma's voor de B.B.C. en werden geal
lieerde militairen in de legerkampen
bezocht.
Na Miller's vermissing in 1944 ging de band
nog op tournee door Europa en later door
Amerika. In november 1945 trad de band
voor het laatst op en wel voor President Tru
man en Generaal Eisenhower tijdens het
National Press Club Dinner en werd daarna
gedemobiliseerd.
Miller's swingende dansmuziek maakte
school, niet alleen in de Verenigde Staten
maar ook in Europa. Bekend zijn de succes
volle optredens van onze eigen Luchtmacht
kapel in de door Glenn Miller geïntrodu
ceerde stijl. Het was in 1953, dat Universal
International een film over het leven van
Glenn Miller uitbracht, waarin James Ste
ward en June Allyson de hoofdrollen vervul
den en het orkest van Joseph Gershenson als
Miller-bancl fungeerde. De film werd een
daverend succes, moest keer op keer gepro
longeerd worden en circuleerde enige jaren
achtereen, ook in Nederland. Nog onlangs
werd de film voor de zoveelste keer op het
televisiescherm gebracht. De documentaire
waarde van "The Glenn Miller Story" was,
zoals gewoonlijk, tegenstrijdig en niet vol-
8
