Een eerdere opname van de Fokker C.V. '592', hier nog in vliegende staat met de rozet van vóór sep-
ember 1939.
hoofd: Over de Rijn, over de Rijn zien te
komen! Ik wist dat ten noorden van de Rijn
de "hel" letterlijk was losgebroken. Als ik dus
daar terecht kwam, werd ik, al kwam ik heel
huids aan de grond, misschien toch "afge
schoten", maar ten zuiden ervan was de zaak
nog betrekkelijk rustig.
We naderden de grond. De "vuurregen"
houdt nog onverminderd aan. Deze duik
schijnt uren te duren, al is het in werkelijk
heid slechts een kwestie van seconden.
Daar is de grond! Ik begin de machine op te
trekken. Moeizaam, onder hevig schudden
en trillen van het toestel, komt de neus
omhoog. We razen over de uiterwaarden en
zakken nog steeds lager. Geweldig snel gaat
het, véél te snel!
Een enorme klap: beng!! Weg linker onder
vleugel! Spaanders vliegen in het rond, de
flarden hangen er bij. We hebben een paal
of een dijkje geraakt, de hele kist wordt
omhoog gesmeten maar schiet nog steeds
met geweldige snelheid voort. Ik weet hem
weer vlak te brengen en zie plotseling de gro
te winterdijk van de Rijn voor me. Van dit
moment af houdt het op. De achtervolger,
die veel sneller is dan ik, kan waarschijnlijk
niet meer achter me blijven en suist nu over
mij heen omhoog.
Ik zie de dijk, met de verkeersweg, afgeba
kend door een hek. Hij nadert razend snel.
Ik trek uit alle macht om er overheen te
komen. Maar het toestel dat, hoewel het nog
voldoende snelheid heeft, misschien niet
genoeg draagvermogen meer bezit vanwege
die afgeknapte ondervleugel, wil niet meer
omhoog. In volle vaart, met voluit draaiende
motor, vliegen we tegen de dijk. De machine
slaat helemaal over de kop, wordt meters
omhoog gesmeten, over de dijk heen, en valt
met een reuzen smak een heel eind verder
tegen de grond. Waarbij de hele kist in
elkaar schuift, zodat er niet veel over is.
ER UIT
Het wordt zwart voor mijn ogen en ik denk:
21