gang was, kregen de cirkelende 6 Avengers en de 4 Marauders opdracht de Japanse sche pen met torpedo's aan te vallen. 1 Avenger en 2 Marauders konden nog naar Midway terugvliegen zonder dat er schade aan de Japanse schepen was toegebracht. Deze aan val en het feit, dat de leider van de Japanse aanval al op de terugweg admiraal Nagumo adviseerde nog een aanval op Midway te doen, deed hem meteen na 07.00 uur beslui ten tot nog een 'strike' op Midway. Echter, 36 Zero's, 36 Kate torpedovliegtuigen en 36 Val duikbommenwerpers stonden klaar voor een aanval op de Amerikaanse schepen, die nog steeds niet waren verkend. Door zijn besluit moesten torpedovliegtui gen van bommen worden voorzien, hetgeen zeker een uur zou duren. Voorts zou de eer ste 'strike' ondertussen komen landen. Te 07.28 uur raporteerde een drijververkenner van de kruiser TONE: 10 vijandelijke sche pen ca. 240 mijl van Midway. Dat betekende dat de Amerikanen 'maar' 200 mijl van de Japanse carriers waren. Nagu mo wist nog steeds niet of er carriers bij het Amerikaanse verband waren. De verkenner van de TONE meldde te 07.58 uur dat het 5 jagers en 5 kruisers waren, waardoor Nagumo besloot de 'strike' op Midway toch te laten doorgaan. Maar te 08.20 meldde de TONE's verkenner, dat hij ook een carrier had gezien en apart nog 2 kruisers. Van Midway waren echter 27 duikbommen werpers en 15 B-17's op weg, die te 08.10 uur een aanval begonnen op de HIRYU. De onervaren vliegers van de 16 Dauntless duikbommenwerpers maakten hun aanval eigenlijk in glijvlucht en werden door Zero's afgeslagen. De B-17's voerden hun aanval uit van 20.000 vt en zeiden ten onrechte treffers te hebben geboekt. Juist toen hun aanval over was, kwamen nog eens 11 oude Vindica tor duikbommenwerpers van Midway een aanval doen, die gericht werd op twee slag schepen. 12 duikbommenwerpers werden afgeschoten en de overigen kwamen zwaar beschadigd terug op Midway. De onervaren heid van de vliegers betaalde een hoge prijs! Juist toen die laatste aanval over was kwam de 'eerste Japanse strike' terug om te landen. De 36 Zero's bestemd voor cle tweede 'strike' waren echter gestart om de Midway-aanval- lers af te slaan. De dekken stonden vol met vliegtuigen, die in plaats van bommen torpe do's moesten krijgen. Wat te doen? De raad de tweede 'strike' naar de verkende Amerikaanse carrier te sturen zonder Zero escorte en zonder de geëigende wapens, wees Nagumo af; het risico was te groot. Kort na 08.30 uur waren de dekken vrij voor de terugkerende eerste strike. Te 09.18 uur was een ieder geland en moesten de vliegtuigen worden verplaatst om de volgende strike van 45 Kate torpedovliegtuigen, 36 Val duikbom menwerpers en 12 Zero's te 10.30 uur te laten afvliegen. Met 30 knopen werd koers noord gegaan, de vijand tegemoet. Er heer ste grote onrust toen een vooruitgeschoven torpedobootjager Amerikaanse vliegtuigen rapporteerde. Wat nog aan Zero's kon star ten werd gestart, maar op de dekken van de vier Japanse carriers heerste pandemonium vanwege het parkeren, het benzine- en torpe doladen. WAT ER BIJ DE AMERIKANEN GEBEURDE TF 16 en TF 17 waren N.O. van Midway geko men en hoopten op een verkenningsbericht van de Catalina's. In de nacht van 3 op 4 juni werden op ENTERPRISE en HORNET 118 vliegtuigen voor een aanval klaar gemaakt. YORKTOWN lanceerde om 04.30 uur op de 4e Juni 10 vliegtuigen voor een verkenning en een Combat Air Patrol (CAP) van Wild cats voor de luchtverdediging van de vlieg kampschepen. Toen te 05.34 uur de vijandsmelding van de Catalina kwam en daarna dat twee Japanse carriers op 200 mijl van Midway waren gesig naleerd, besloot schout-bij-nacht Fletcher ENTERPRISE en HORNET meteen richting vijand te sturen. Hij liet aan schout-bij-nacht Spruance het tijdstip van een 'strike' over. Dat tijdstip vond Spruance moest zo zijn dat de Japanse vliegtuigen die van de aanval op Midway kwamen, juist weer moesten landen. Aldus vervroegde hij het afvliegen van de 'strike' van 20 Wildcats, 68 Dauntless duik bommenwerpers en 29 Devastator torpedo- 17

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Nieuwsbrief Militaire Luchtvaart Museum | 1995 | | pagina 17