Bij de Slag in de Koraalzee en zeker bij Mid way werd bewezen, dat het slagschip niet meer de kern van de vloot was en dat die taak door de vliegkampschepen was overgeno men. Dat blijkt ook wel uit aanbouwprogramma's en de rol die carriers, groot en klein in de oorlog hebben gespeeld. Medio 1945 had Japan nog een paar carriers over. Bij de overgave was dat aantal geredu ceerd tot één! De USNavy had toen 28 z.g. fleet carriers van ca. 30.000 ton, ieder met zo'n 85 tot 100 vliegtuigen, 11 light fleet car riers van ca. 14.500 ton met zo'n 36-40 vlieg tuigen. Dan waren er 70 diverse z.g. escort- carriers, omgebouwde koopvaarders van 8.000 tot 11.000 ton met ieder ca. 18 tot 32 vliegtuigen. Die gaven luchtsteun bij landin gen, werden ingezet voor de bestrijding van onderzeeboten, of dienden simpel als trans port van vliegtuigen. De Royal Navy had tezelfdertijd zeven fleet- carriers van ca. 23.500 ton met ca 360 vlieg tuigen. Daarvan waren vier ingedeeld in The British Pacific Fleet, die onder leiding van de Amerikanen opereerde. Voorts had het VK negen light fleet carriers van ca 14.500 ton met max 40 vliegtuigen en ca. 45 escort-carriers van 9.000 tot 11.000 ton, vooral in de Atlantische Oceaan voor onderzeebootbestrijding ingezet, of die bij bij landingen in de Middellandse zee een rol speelden. Navenant nam op een ongekende schaal de opleiding van personeel toe, zonder dat de kwaliteit daardoor afnam. De vliegtuigindus trie leverde nieuwe vliegtuigen, zoals de Hell cat en Corsair, de Helldiver e.a. die superi eur waren aan de Japanse. Mo torvermogen s werden steeds groter. Aldus verloor Japan de oorlog, ter zee begon nen om economische motieven met vlieg kampschepen. Na de oorlog bleef het land die economische motieven nastreven en niet zonder succes! Met de komst van straalaandrijving, het hoekdek, landingsspiegel en stoomkapatpult is het boordvliegtuig in geen enkel opzicht de mindere meer van gelijksoortige walvlieg- tuigen. Daarbij is het carrier-vliegen ook veel veiliger geworden. Duur als het is, heeft het vliegkampschip zich door zijn grote flexibili teit en mobiliteit kunnen handhaven, zeker nu er ook sprake is van vele brandhaarden op onze wereld! Van der Kopokt. 1994 Bronnen: Aircraft carriers Polmar en Brown, Macdo- nald, 1969; USNAvy aircraft, Swanborough en Bowers, Put nam 1990; Pacific war, Costello, Collins 1981; Aircraft carriers, Preston, Hamlyn 1979; Fly Navy, Johnson, David Charles 1981; Air Power and the Royal Navy, Till, Jane's 1979; Aircraft carriers, Chesneau, Arms and Armour Press 1984; USCarriers at war, Kilduff, Ian Allan 1981; British carrier aviation, Friedman, Conway 1988; US aircraft carriers, Friedman, Arms and Armour Press 1983; The reluctant Admiral, Agawa, Kodansha 1979; Japanese Navy at war, exjapanese naval officers, USN Institute 1969; Vliegkampschepen, vd Kop, De Boer Maritiem 1982; Carrier fighters Brown, Jane's 1975; The Pacific Campaign, van der Vat, Hodder 8c Stoughton 1991 e.a. 23

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Nieuwsbrief Militaire Luchtvaart Museum | 1995 | | pagina 23