zodat er niet twee D.XVTs op een bommen werper en dientengevolge op elkaar zouden knotsen. Hoe het er van de grond uitgezien heeft, hoorden we later van de luchtdoel artiesten, die dachten dat ze le rang zaten bij een massale slachting van het luchtwapen. Met ons snelheidsoverschot vielen we nog eens van onderen aan waarop cle formatie uit elkaar ging en een gezellig 'free for all' begon. Dat was werkelijk een vlot partijtje. 'Chaque de man' een C.V was ons motto en dan bleef er nog net een over om eerlijk te verdelen. Dat we elkaar niet per ongeluk oneerlijk gedeeld hebben, hadden we alleen maar te danken aan een behoorlijke training in luchtgevechten, goed uitkijken en veel geluk. De C.V.-en namen de wijk over de boomtop pen, wij erachter aan totdat de 'oorlog' over was en we een paar minuten later broederlijk vereend in een grote formatie weer naar de stad gingen. Na afloop gingen we ieder onzes weegs, d.w.z. wij gezellig naar Eelde om olie te tanken en de 'vijand' naar Soesterberg. Een kopje thee op het terras in de heerlijke voorjaarszon maakte dat het jachtvliegersbe- staan weer iets van het aeroclub karakter kreeg, al waren de verhalen nog aan de opge wonden kant en kwamen we handen tekort om alle situaties waarin we ons bevonden hadden, uit te beelden. Om vier uur gingen we weg in twee escadrilles van drie. Het was druk op Eelde en we besloten de belastingbe talers waar voor hun geld te geven door een gezellig nummertje escadrille-stunten te laten annonceren door de havenmeester. Immelmanns links en rechts, gevolgd door een serie loopings en een paar lage runs over het veld en we gingen naar Groningen, waar we het zelfde deden, behalve dan de lage runs. Daarna was Assen aan de beurt, waarna we eindelijk eens rust kregen en in zeer wijde formatie gingen vliegen, waardoor de vleu- gelmansen eens iets anders te zien kregen dan een D.XVI en een hand van de comman dant, die tekens gaf. DE JAGUAR VERTIKT 'T We waren moe en we suften zo'n beetje voort, totdat ik me ineens realiseerde, dat mijn olietemperatuur erg hoog was en de druk heel laag. Ik nam een beetje gas terug en liet het toestel wat hoogte verliezen om de snelheid constant te houden en te zien of de temperatuur wilde zakken. De Jaguar dacht: 'Ik heb vandaag genoeg op mijn ziel gehad. Laat die jongen het verder maar alleen doen'. Gedachtig aan het advies van 'de Poel': onmiddellijk noodlanden, keek ik uit naar een veldje in dat akelig verlaten Drentse land. De vriendjes hadden nog niets door, die waren ook moe en ik was bovendien ach ter geraakt en zat een paar honderd meter lager. Beneden mij de hei, waarop het slecht nood landen is. Ja, gelukkig een grasveldje rechts van mij, vrij lang en smal. Ik zat nog 500 meter hoog en draaide in grote bochten er omheen. Het lag min of meer in het beetje wind dat er was, geen koeien, geen sloten, geen erom. Het kon slechter voor een eerste noodlanding. Het 'gevreesde' veldje was ongeveer 400 x 60 meter, tenminste zo zag het eruit van die hoogte. Ik kreeg wel even een klap op het moede hoofd toen, lager gekomen, bleek dat er een greppel in de lengte en in de breedte doorheen liep, zodat het nu vier vrij kleine veldjes waren. Ik was inmiddels al spiralend in de laatste bocht voor de landing gekomen. Zo langzaam mogelijk kwam ik aangeplaneerd, nog even een side slip om een paar meter teveel hoog te kwijt te raken en tevens tot het laatste moment, het punt waarop ik zou landen, goed in de gaten te houden. Op afvanghoog- te het bekende rukje, schopje, enfin alles, wat er zo hoort bij een landing, die een beet je haastig 'op zijn derrière af wordt uitge voerd. Dit was de unieke kans voor een ton- neau geweest, maar de trouwe 286 bewees uit het goede hout gesneden te zijn en plofte met drie punten tegelijk tegen de Drentse bodem. Hard op de remmen staande bracht ik het toestel in ongeveer 100 meter tot stil stand zonder dat ik het wist en volkomen ongewild geholpen door een prikkeldraadje, dat met tien palen en al aan mijn staartsteun hing. Alsof het een deklanding was. HEELHUIDS OP DRENTSE BODEM Ik schoof mijn bril omhoog, klom naar bui ten en sprong op de grond, keek naar het 12

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Nieuwsbrief Militaire Luchtvaart Museum | 1995 | | pagina 12