zodat er niet twee D.XVTs op een bommen
werper en dientengevolge op elkaar zouden
knotsen. Hoe het er van de grond uitgezien
heeft, hoorden we later van de luchtdoel
artiesten, die dachten dat ze le rang zaten bij
een massale slachting van het luchtwapen.
Met ons snelheidsoverschot vielen we nog
eens van onderen aan waarop cle formatie uit
elkaar ging en een gezellig 'free for all'
begon. Dat was werkelijk een vlot partijtje.
'Chaque de man' een C.V was ons motto en
dan bleef er nog net een over om eerlijk te
verdelen. Dat we elkaar niet per ongeluk
oneerlijk gedeeld hebben, hadden we alleen
maar te danken aan een behoorlijke training
in luchtgevechten, goed uitkijken en veel
geluk.
De C.V.-en namen de wijk over de boomtop
pen, wij erachter aan totdat de 'oorlog' over
was en we een paar minuten later broederlijk
vereend in een grote formatie weer naar de
stad gingen. Na afloop gingen we ieder onzes
weegs, d.w.z. wij gezellig naar Eelde om olie
te tanken en de 'vijand' naar Soesterberg.
Een kopje thee op het terras in de heerlijke
voorjaarszon maakte dat het jachtvliegersbe-
staan weer iets van het aeroclub karakter
kreeg, al waren de verhalen nog aan de opge
wonden kant en kwamen we handen tekort
om alle situaties waarin we ons bevonden
hadden, uit te beelden. Om vier uur gingen
we weg in twee escadrilles van drie. Het was
druk op Eelde en we besloten de belastingbe
talers waar voor hun geld te geven door een
gezellig nummertje escadrille-stunten te
laten annonceren door de havenmeester.
Immelmanns links en rechts, gevolgd door
een serie loopings en een paar lage runs over
het veld en we gingen naar Groningen, waar
we het zelfde deden, behalve dan de lage
runs. Daarna was Assen aan de beurt, waarna
we eindelijk eens rust kregen en in zeer wijde
formatie gingen vliegen, waardoor de vleu-
gelmansen eens iets anders te zien kregen
dan een D.XVI en een hand van de comman
dant, die tekens gaf.
DE JAGUAR VERTIKT 'T
We waren moe en we suften zo'n beetje
voort, totdat ik me ineens realiseerde, dat
mijn olietemperatuur erg hoog was en de
druk heel laag. Ik nam een beetje gas terug
en liet het toestel wat hoogte verliezen om de
snelheid constant te houden en te zien of de
temperatuur wilde zakken. De Jaguar dacht:
'Ik heb vandaag genoeg op mijn ziel gehad.
Laat die jongen het verder maar alleen
doen'. Gedachtig aan het advies van 'de
Poel': onmiddellijk noodlanden, keek ik uit
naar een veldje in dat akelig verlaten Drentse
land. De vriendjes hadden nog niets door,
die waren ook moe en ik was bovendien ach
ter geraakt en zat een paar honderd meter
lager.
Beneden mij de hei, waarop het slecht nood
landen is. Ja, gelukkig een grasveldje rechts
van mij, vrij lang en smal. Ik zat nog 500
meter hoog en draaide in grote bochten er
omheen. Het lag min of meer in het beetje
wind dat er was, geen koeien, geen sloten,
geen erom. Het kon slechter voor een eerste
noodlanding. Het 'gevreesde' veldje was
ongeveer 400 x 60 meter, tenminste zo zag
het eruit van die hoogte. Ik kreeg wel even
een klap op het moede hoofd toen, lager
gekomen, bleek dat er een greppel in de
lengte en in de breedte doorheen liep, zodat
het nu vier vrij kleine veldjes waren. Ik was
inmiddels al spiralend in de laatste bocht
voor de landing gekomen. Zo langzaam
mogelijk kwam ik aangeplaneerd, nog even
een side slip om een paar meter teveel hoog
te kwijt te raken en tevens tot het laatste
moment, het punt waarop ik zou landen,
goed in de gaten te houden. Op afvanghoog-
te het bekende rukje, schopje, enfin alles,
wat er zo hoort bij een landing, die een beet
je haastig 'op zijn derrière af wordt uitge
voerd. Dit was de unieke kans voor een ton-
neau geweest, maar de trouwe 286 bewees uit
het goede hout gesneden te zijn en plofte
met drie punten tegelijk tegen de Drentse
bodem. Hard op de remmen staande bracht
ik het toestel in ongeveer 100 meter tot stil
stand zonder dat ik het wist en volkomen
ongewild geholpen door een prikkeldraadje,
dat met tien palen en al aan mijn staartsteun
hing. Alsof het een deklanding was.
HEELHUIDS OP DRENTSE BODEM
Ik schoof mijn bril omhoog, klom naar bui
ten en sprong op de grond, keek naar het
12