Een leslokaal met twee D-2 Linktrainers.
analoge computer werkend met radiobui
zen; transistors waren zoals bekend nog niet
ontwikkeld. In 1945 ging de vliegtuigfabriek
Curtiss Wright op basis van de patenten van
Dehmel vliegtrainers bouwen, o.a. het model
P3, waarvan het vlieggedrag is afgeleid van
dat van de B-25 Mitchell. Dit betekent dat het
museum dus tevens beschikt over één van de
allervroegste en nog werkende elektronische
computers.
De computers van de Linktrainers waren tot
dan gebaseerd op mechanische, elektrische
en pneumatische componenten. Na de oor
log ging ook Link over op de elektronische
computer en ontwikkelde de Link C-ll, de
eerste straalvliegtuigtrainer; hij is gebaseerd
op de P-80 "Shooting Star", het eerste Ameri
kaanse straalvliegtuig, hier vertegenwoor
digd als tweezitstrainer, de bekende T-33 "T
bird".
DELM heeft de machine op schitterende wij
ze gerestaureerd.
De trainers zijn gedeeltelijk werkend en er
kan reeds heel goed mee worden gedemon
streerd en geïnstrueerd.
Tot nu toe werd de naam vliegtrainer
gebruikt en niet simulator. Een simulator is
een apparaat dat de werkelijkheid exact
nabootst. Voorzover dit niet mogelijk is bij
voorbeeld loopings van een F-16 worden die
elementen weggelaten; de F-16 simulator is
dan ook statisch, kan niet bewegen. De in de
collectie opgenomen cockpit van de F-16 is
overigens geen simulator maar een familiari-
satie trainer; de instrumenten werken niet.
Hopelijk zal nog eens een echte F-16 simula
tor aan de collectie worden toegevoegd, wie
weet?
Tenslotte beschikt het museum over een
simulator van de MiG-21, daterend uit ca.
1970. Deze is onder meer voorzien van een
vroeg type zichtsysteem, en van radar- en
wapensimulatie. Deze simulator moet nog
worden opgesteld en in gebruik worden
genomen.
10
