Met de Dornier Wal kon de MLD haar vleugels over de gehele archipel uit slaan.
Dan waren er ruim 100 schuilplaatsen om in
geval van nood te gebruiken.
Deze opzet vergde uiteraard een goede bevoor
radingsorganisatie, waarbij niet alleen schepen,
maar ook eigen vliegtuigen werden betrokken.
Daarom kwamen er diverse standaard-uitrustin
gen, die afgestemd waren op de taak van de
steunpunten, die regelmatig door onze vliegtui
gen werden geïnspecteerd.
Over schepen gesproken, enkele van de
Gouvernementsmarine waren als hulpmoeder
schip ingericht, waar aan boord motoren, reser-
vedelen en brandstoffen waren opgeslagen. In
de Grote Oost ging zo'n schip voor anker in een
beschutte baai en soms werden vliegtuigboeien
gelegd. Ik heb het genoegen gehad na verken
ningen de gastvrijheid aan boord te ervaren. Die
schepen kruisten regelmatig door de archipel,
uiteraard in overleg met de marineleiding te
Batavia, waarbij hun vaarplan afgestemd was op
de bewaking- en verkenningstaken van de GVT's.
Vooral de toenmalige commandant van de MLD,
de latere schout-bij-nacht Karei Doorman, een
MLD vlieger van het eerste uur, die op
Soesterberg zijn brevet heeft gehaald is de pro
motor en stuwende kracht geweest van de MLD
organisatie in Indië. Hij had na mei 1940 zijn
eigen Dornier, waarmee hij onverwachts sche
pen en MLD groepen bezocht.
Met de GVT's werden 'tochten' gemaakt, die de
gehele achipel bestreken en zodoende was de
MLD alom bekend, niet alleen om vlagvertoon,
maar ook om medische en andere hulp te bie
den.
Voor soms twee maanden opereerden groepen
van steunpunten en oefenden in bommenwer-
pen, nachtvliegen enz.
Apart wil ik nog de Fokker T.IV-drijvervliegtui
gen noemen, die niet waren bestemd om aan
boord te worden genomen. Zij waren bedoeld
als bom- en torpedovliegtuig tegen vijandelijke
oppervlakte schepen, maar waren al verouderd.
Ik heb voor de oorlog geruime tijd met GVT 12,
uitgerust met T.IV's vanuit Tarakan en
Balikpapan geopereerd. Tarakan was, zoals
gezegd hoofdsteunpunt met goede accomodatie
en een vliegtuigdok voor o.m. onderhoud van de
T.IV en eventueel motor verwisselen, dat toen
nogal wat voorkwam.
Van de Shell-soos en het zwembad werd gaarne
gebruik gemaakt. Bij de haveningang was een
kleine soos waar kon worden gebiljard. Naast
die soos was een Japanse kapper, die kapitein
ter zee van de Japanse Marine bleek te zijn en
nauwlettend alle scheeps- en vliegtuigbewegin
gen noteerde en die aan zijn bazen doorgaf.
25
