een gegeven moment een geweldige rookzuil.
Men zegt dat er een G.l was neergestort.
Aangezien er steeds Duitse kisten waren en
onze dekking niet erg mooi was zijn we naar een
cafeetje verder op gereden, waar we na de deur
geforceerd te hebben gingen schuilen. De bewo
ners, een oud echtpaar en een paar jonge vrou
wen waren zich van de herrie lam geschrokken.
We bestelden thee en we hebben er een half
uurtje gezeten. Ik heb in de bus een poosje zit
ten slapen. Vandaar reden we naar de Marine
kazerne door het volkomen verlaten Amster
dam. We arriveerden daar ongeveer 6.45 uur.
We hebben daar ontbeten hoewel we eigenlijk
geen van allen trek hadden. Een goed uur heli
ben we er doorgebracht en toen reden we over
Haarlem in de richting van Den Haag, omdat de
grote weg langs Schiphol te gevaarlijk was,
omdat er steeds bommen op werden gegooid. De
rit ging betrekkelijk vlot, maar vanaf Hillegom
(meen ik) waren weer zeer veel posten die
uiterst zorgvuldig de auto's nakeken. In die
streek bleken n.l. zeer veel parachutisten te zijn
neergekomen, die nog niet allemaal waren uit
geroeid. We moesten allemaal de wapens voor
direct gebruik gereed houden, zodat de geweren
uit de ramen werden gestoken. Te Oegstgeest
stopten we een kwartiertje om de auto's te ver
zorgen. Van een kapitein van de landmacht
hoorden we dat bij Noordwijk niet minder dan
1200 Duitsers naar beneden waren gekomen en
dat ze een paar dagen nodig hadden om dat ont-
uig te vernietigen. Het scheen dat er in de buurt
van de watertoren van Wassenaar nog een stuk
of 50 zaten. Even voor Oegstgeest hadden we
een volkomen uitgebrande autobus zien liggen.
Daarin hadden enige tientallen soldaten de
dood gevonden tengevolge van een Duitse
luchtaanval. Vanaf Leiden gingen we verder
over Voorschoten, omdat de weg over Wassenaar
nog te gevaarlijk werd geacht.
We reden over Laan van nieuw Oost-Indië en de
van Alkemadelaan en daarna de Waalsdorperweg.
Daar waren alle ruiten stuk en de kazerne ernstig
beschadigd. Ik geloof dat mijn ouders niet veel
schade hebben gehad want gelukkig waren in de
richting van hun huis de meeste ruiten nog heel.
In het nieuwe K.L.M.-gebouw dat zwaar werd
bewaakt zat het stikvol N.S.B.ers. Het is een
schande dat dat tuig niet meteen is verdelgd, nu
zijn ze vermoedelijk weer op vrije voeten.
Om een uur of 11 waren we op de Badhuisweg
bij de Marinestaf. Daar waren Harmsen, E.
Bakker, Swaab, Van Asbeck en nog wat lui van
de staf. Die wisten blijkbaar niet wat we kwa
men doen. We werden voorlopig opgeborgen in
de Witte Brug waar we konden koffiedrinken.
Er huisde daar een heel raar soort publiek, het
leken wel politieke gevangen met veel geld en
die dus goed werden behandeld. Na de koffie
kwam weer één van de schandelijkste staaltjes
van marine organisatie aan het licht. We gingen
dezelfde weg terug om te worden verdeeld over
Westeinderplas, Schellingwoude en Akersloot.
Onder een zeer te begrijpen kankerstemming
gingen we maar weer op weg. Ditmaal gingen we
langs de Wassenaarseweg, weer met alle wapens
bij de hand omdat de omstreken van Wassenaar
nog niet helemaal veilig schenen te zijn. Even
voorbij Den Deyl was het luchtalarm en daarom
verstopten we ons in een bosje op order van
Adriaans die hem voor iedere Duitse kist, hoe
ver weg ook, ontzettend kneep. Bij Maaldrift lag
een neergeschoten Duitse kist en even verder
helaas een verongelukte D.21. Verder zagen we
op het nieuwe veld Valkenburg een groot aantal
zwarte Duitse transportvliegtuigen staan die,
door het veld te inunderen in onze handen vie
len. Als al dat verraad er niet geweest was (ik
hoop dat al dat smerige tuig daarvoor nog eens
zal boeten) dan had de Mof een zware dobber
gehad want er is schitterend werk door sommi
ge delen van de weermacht geleverd.
Er was practisch geen verkeer. We namen de
grote weg door de Haarlemmermeer. Op gere
gelde afstanden waren barricades opgericht van
omgekantelde auto's en boerenkarren. Je zag
geen mens en het laatste stuk was ook geheel
onbewaakt. Even voor de Westeinder plas split
ste het gezelschap zich want een gedeelte ging
door naar het Alkmaardermeer en een deel naar
Schellingwoude. Ik meen dat het een uur of 5
was dat we bij de jachthaven Kudelstaart arri-
14
