WAT ER MET DE VLIEGSCHOLEN VAN
HAAMSTEDE EN SOUBURG GEBEURDE
veerden. Als het geen oorlog was zou het een
ideaal zomervacantie verblijf zijn.
Tussen het riet aan de walkant lagen een heel
stel R- en G-kisten verstopt. Op het kamp zelf
was het een reuze bende. Hesselink had het niet
meer, die was commandant, maar was ontoere
kenbaar. In het restaurant liep ieder door
elkaar, overal lag de gekste rommel en niemand
deed iets. Daar hoorden Beets en ik van
Hajenius dat we mee zouden gaan met R-vlieg-
tuigen naar Engeland en dat we 's nachts om
01.00 uur zouden starten!
Ik was aldoor doorgegaan, maar dat deed de
deur dicht: ik kon niet meer denken en ik had
maar één wens n.l. een paar uur slapen. Er was
nergens slaapgelegenheid en eindelijk konden
Beets en ik gaan slapen in een jachtje waar
Elias, V/d Graaf en Drenth net een uiltje had
den geknapt. Om 9.00 uur zouden we worden
gepord en dan zou Hesselink ons zeggen hoe en
wat over de vlucht met de T.8Ws. Hesselink
was erg verstrooid, werd herhaalde malen opge
beld en eindelijk kwam er bericht dat het hele
geval niet doorging.
De Luchtvaartafdeling (LVA) van de Kon.
Landmacht had op het vliegveld Souburg bij
Vlissingen een elementaire vliegopleiding op
de Fokker S.IV en S.IX en op Haamstede een
voortgezette opleiding op de Fokker C.V en de
Koolhoven FK-51.
Toen de Duitsers Nederland binnenvielen werd
eerst gedacht de leerlingen weer in te zetten als
soldaat bij de infanterie of ander legeronder
deel, maar gelukkig werd besloten alle leerlin
gen met technisch personeel naar Frankrijk te
laten uitwijken. Met 23 lesvliegtuigen en per
bus werd naar Caen gegaan, met de illusie
ergens de opleiding voort te zetten. De optrek
kende Duitse legers noopten echter het perso
neel naar Cherbourg te gaan, waar vandaan eind
mei 1940 naar Wales per schip werd overgesto
ken. 280 man van de Luchtvaart Afdeling (een
mengeling van vliegers, aanstaande vliegers,
technisch personeel, koks en chauffeurs, offi
cieren, onderofficieren en soldaten) werd in
kampen ondergebracht, eerst in Haverfordwest
en daarna in Portheawl, hetgeen een ieder en
vooral de vliegers in opleiding stierlijk begon te
vervelen, hetgeen zelfs onrust gaf. "Waarom zijn
we ooit hier naartoe gekomen?" werd veel
gehoord.
Even werd gedacht met hen een landmachteen
heid te vormen, maar dan kwam hun kennis op
vlieg(tuig)gebied niet ten goede en daartegen
zouden zij zich fel verzetten.
Een aantal Fokker S.IV en S.IX lesvliegtuigen op
Souburg.
