HMS ILLUSTRIOUS kreeg aldus met haar
escorte van een paar kruisers en jagers de unie
ke taak dat met de Swordfishes te verhinderen.
Op 11 november 1940 waren de Swordfishes op
dek opgesteld en klaar voor actie. ILLUS
TRIOUS lag toen op ca 300 km van Taranto.
Om 20 uur 40 was de dekverlichting gedimd
ontstoken en vlogen 12 Swordfishes af, zes met
ieder een torpedo, vier met hommen en twee
met bommen en lichtfakkels. Operatie
Judgement was begonnen.
21 uur 30 begon de tweede golf af te vliegen,
bestaande uit 9 Swordfishes, vijf met ieder een
torpedo, twee met bommen en twee met bom
men en fakkels. Een vlieger die die ochtend tij
dens het landen bijna zijn eigen vliegtuig en
een ander door een slechte landing had bescha
digd, kreeg door een taxi-fout schade aan een
vleugel en werd direct op een lift gezet naar de
hangar. Hij vroeg de technisch officier zijn
vleugel op te lappen en rende naar de brug om
sbn Lyster te smeken alsnog mee te mogen
doen.
Die vond dat zo'n spirit moest worden beloond
en na twintig minuten vloog de man zijn
squadron achterna. Daarvan moest echter een
Swordfish door het verliezen van zijn extra-tank
vroegtijdig terugkeren.
Door de foto's was het bekend dat niet alleen de
hele slagvloot in Taranto lag, maar ook een aan
tal kruisers en vele torpedobootjagers.
Het verrassen van de Italianen bleef voorop
staan, doch doordat een Swordfish te vroeg zijn
fakkels afwierp kreeg de vijand toch nog enige
waarschuwing, die niet geheel werd benut.
Gelukkig waren de sperballonnen die men
gewoonlijk boven de vlootbasis had, een paar
dagen eerder nagenoeg allemaal door een storm
verloren gegaan.
Behalve dat, had de Italiaanse luchtmacht die
voortdurend in onmin met de eigen Marine leef
de geen verkenning uitgevoerd, toen dat juist op
die dag nodig was!
Aldus was er verwarring bij de Italianen. Toch
kwam er snel een barrage op, maar de moderne
luchtafweer van de schepen was niet meer bere
kend op de lage snelheid, waarmee de Sword
fishes hun aanval deden.
Daarnaast bleken sommige tegen over elkaar
liggende schepen elkaar te beschieten.
Onvervaard zetten de vliegers de aanval door,
die met bommen van grotere hoogte en de tor
pedodragers zo laag dat enkelen met de wielen
even het water raakten. Ook de tweede golf
Sworfishes leek niet verwacht te worden. Toen
zij op de terugweg waren bleek het splinter
nieuwe slagschip LITTORIO door drie torpedo's
te zijn getroffen, waardoor het aan de grond
moest worden gezet. De oudere, juist gemoder
niseerde CONTÉ DE CAVOUR was ook getrof
fen en zonk, terwijl haar zusterschip CAIO
DUILO na een torpedotreffer, juist voordat ze
zou zinken, op een bank werd gezet.
Daarnaast werden een kruiser en een torpedo-
bootjager beschadigd door bommen en kregen
haveninstallaties schade.
LITTORIO had minstens vier maanden nodig
om opgelapt te worden, maar geheel hersteld
werd zij niet en zou zo niet meer volledig inzet
baar zijn. De DUILO had zes maanden nodig
om operationeel te kunnen worden ingezet,
maar de CAVOUR werd gelicht, doch vanwege
de opgelopen schade nimmer meer in dienst
gesteld.
De eerste Swordfishes meldden zich vanaf 01
uur 12 op 12 november bij hun schip. Van de 20
Swordfishes werden er twee neergehaald. Van
één sneuvelde de tweekoppige bemanning, en
van de andere werd de bemanning krijgsgevan
gen gemaakt.
Het succes van de aanval deed denken aan een
tweede aanval de volgende nacht, doch door
slecht weer en het feit dat dan verrassing waar
schijnlijk zou uitblijven, werd daarvan afgezien.
Volgens Italiaanse eerste berichten zou Taranto
door zeker 100 vliegtuigen zijn aangevallen.
Met hun luchtmacht werd op wraak gezonnen,
maar die kwam niet door de luchtverdediging
met Fulmars en de Britse luchtafweer.
Italiaanse bommen weipers besloten hun aanval
daardoor af te breken, wierpen hun bommen in
zee en vluchtten.
13
