"Marine" vraagt twee "Staggerwings" aan.
De verschijning van de opvallende en snelle
"PB1" heeft in het Verenigd Koninkrijk onge
twijfeld de nodige aandacht getrokken. Dat was
zeker het geval bij de Marinestaf in Londen. Ter
bevordering van de communicatie met de her en
der verspreide eenheden van de varende en
vliegende Koninklijke Marine ontstond in 1943
bij de marineleiding grote behoefte aan enige
snelle verbindingsvliegtuigen. Deze toestellen
zouden de eerste materieelsuitrusting vormen
voor een op te richten transportorganisatie. Op
28 juli van dat jaar verzocht de BDZ om die
reden de Nederlandse aankoopcommissie in
New York telegrafisch "voor Marine twee
Beechcraft 17 vliegtuigen model conform vlieg
tuig Prins Bernhard aan te schaffen, voorzien
van Wright of Pratt Whitney 450 pk motor".
Ook "Oorlog" had soortgelijke wensen en
bestelde enige dagen later eveneens twee
"Staggerwings"12. De NPC toog direct aan het
werk en meldde de BDZ begin september daar
opvolgend, dat de marine-aanvraag voor twee
C-43 vliegtuigen was ingediend. Intussen had
Beechcraft ingevolge de toen afgesloten Leen-
en Pachtwetovereenkomst opdracht ontvangen
enige series C-43 vliegtuigen voor zowel de
RAF als de Royal Navy te bouwen. Dit gegeven
was voor de NPC aanleiding om de BDZ te ver
zoeken contact op te nemen met het Britse Air
Ministry, "because this may expedite U.S.
Governmental approval". De kans op een spoe
dige aflevering van de aangevraagde toestellen
via de NPC werd evenwel door deze instantie
als "twijfelachtig gering" gekwalificeerd. Om
die reden stelde het aankoopbureau voor in
plaats van de C-43's twee overbodig geworden
Ontvangst ZKH Prins Bernhard op RAF Station Bircham Newton. Rechts van de Prins staat
Sbn. Termijtelen, naast hem HOVL2 J.W.F. Backer (de latere Dir. Generaal RLD).
16
