kelde voor dit doel een ongewoon uitziend
afvlieg- en oppiksysteem, dat aan boord van een
daartoe geschikt type zeeschip kon worden
geïnstalleerd. Dit systeem bestond uit twee
afzonderlijke en in bet horizontale vlak 180°
draaibare spieren, die elk aan een der scheeps
masten dienden te worden bevestigd. Tussen
beide spieren was een staalkabel van voldoende
doorsnee gespannen, waaraan een gemakkelijk
verrijdbare trolley met vanghaak was bevestigd.
De bedoeling was nu. dat beide spieren naar
één zijde van het schip werden gedraaid, waar
door de kabel op circa 12 meter vrij boven zee
en een Hink eind naast de scheepswand hing.
Vervolgens moest een aan dek staand verken
ningsvliegtuigje buiten boord gehesen worden
en met een sliphaak onder de trolley worden
vastgepikt. Met op volle toeren draaiende motor
kon het toestel nu de gehele kabellengte als
"startbaan" gebruiken, waarbij het schip uiter
aard een tegenwindse koers volgde teneinde het
vliegtuig tijdens zijn start een maximum lift ver
mogen te verschaffen. De vlieger moest dan wèl
bij voldoende voorwaartse snelheid tijdig afha
ken. waarna de trolley in de verdere uitloop
afgeremd werd. Aan het eind van de vlucht kon
het toestel via hetzelfde kabelsysteem weer wor
den opgepikt. Hiertoe was onder de trolley een
grote lus aangehaakt, die als een soort trapeze
fungeerde. Zoveel mogelijk parallel vliegend
aan de koerslijn van het schip moest de vlieger
nu trachten zijn toestel met de op de vleugel
aangebrachte speciale haak in de lus te steken.
Was dat eenmaal gelukt, dat zorgde een afrem-
systeem op de kabeltrolley ervoor, dat het vlieg
tuig ruim vóór het kabeleinde weer tot stilstand
kwam. Dit ingenieuze systeem moest natuurlijk
op zijn praktische bruikbaarheid worden
beproefd. Voor dit doel werd het motorschip
"City of Dalhart" (5.878 BRT) welwillend dooi
de U.S. Maritime Commission afgestaan en
ingericht voor toepassing van het inmiddels
bekend geworden "Brodie Gear". Diverse expe
rimenten. die in de Golf van Mexico werden
gehouden, werden met succes afgesloten. Het
Duitse U-bootgevaar was inmiddels geweken en
was de introductie van deze uitvinding dan ook
niet meer nodig2.
Eerste toepassing
Gezien het succes met de "Brodie"-proefnemin-
gen besloot de Amerikaanse marinestaf begin
1944 dit systeem te adopteren en het toe te pas
sen op een speciaal daartoe in te richten lan
dingsvaartuig voor tanks. Hiervoor werd de
LST-776 gekozen. Dit "Large Slow7 Target"-
amphibisch scheepstype was indertijd op Brits
verzoek speciaal ontworpen om tanks en andere
zware voertuigen rechtstreeks over de
Atlantische Oceaan naar vreemde stranden te
kunnen vervoeren. Door haar veelzijdige
gebruiksmogelijkheden, maar ook vanwege de
De LST-16 met op het provisorisch vliegdek startgereed een Piper L-4 Grasshopper (Coll. H. Dorlas).
16
