P-40 EXPEDITIE NAAR IRIAN JAYA
Een team bestaande uit vertegenwoordigers van uw Stichting Vrienden en van liet
Militaire Luchtvaart Museum, aangevuld met enkele professionele duikers en een paar
vrijwilligers, is in de maand maart in Irian Jaya, Indonesië op zoek geweest naar de res
tanten van een verongelukte P-40 Kittyhawk. Hieronder een verslag van deze expeditie.
Wat er aan voorafging.
Enige jaren geleden vatte de Stichting Vrienden
MLM het plan op pogingen te ondernemen een
P-40 te bemachtigen en die aan het Militaire
Luchtvaart Museum ter beschikking te stellen
als hommage aan de Nederlanders die dit type
destijds vlogen, onderhielden en inzetten en
natuurlijk ook om de tamelijk mager uitgevallen
historische lijn van het ML/KNIL in het
Museum te versterken. Met dat doel werd Max
Ammer, een in Irian Jaya wonende bekende van
de conservator van het Museum opgedragen
aldaar op zoek te gaan naar lokaties van
gecrashte Kitty hawks.
De voorlopige resultaten van dit onderzoek
waren veelbelovend: in de buurt van Merauke
zouden delen van Nederlandse P-40's in het
zand begraven liggen en in een meer in de buurt
van Jayapura, het vm. Hollandia, werden de
restanten van een P-40 van de Amerikaanse
luchtstrijdkrachten aangetroffen. Verdere
bestudering van de beschikbare informatie
maakte echter snel duidelijk dat de kans bij
Merauke nog "bruikbare" P-40's aan te treffen
erg gering is. De Kittyhawk in het zoetwater-
meer aan Irian Jaya's noordkust daarentegen
leek in redelijke staat te verkeren en daarom
werd besloten dét vliegtuig en de lokatie waar
het ligt aan een nader onderzoek te onderwer
pen om vast te stellen of de P-40 binnen de
beschikbare financiële kaders te bergen en te
restaureren is en op welke wijze een eventuele
berging zou kunnen worden gerealiseerd.
De voorbereidingen.
In eerste aanleg werd getracht via de
Indonesische ambassade in Den Haag van de
Indonesische autoriteiten toestemming te ver
krijgen voor het verrichten van nader onder
zoek, berging, uitvoer en tenslotte transport van
het toestel naar Nederland. Door diverse oorza
ken ging deze poging volledig de mist in; in IV2
jaar tijd werd geen stap vooruitgang geboekt: we
stonden nog steeds bij af! Daarom werd toen de
hulp ingeroepen van de defensieattaché bij de
Nederlandse ambassade in Jakarta en dat had
gelukkig snel het gewenste resultaat: de vereiste
toestemmingen kwamen er, evenals de namen
van enkele contactfunctionarissen bij de land- en
luchtstrijdkrachten van Indonesië in Irian Jaya.
Aangezien een nadere inspectie van het gevon
den vliegtuig onder water zou moeten plaatsvin
den en de deelnemers van de Stichting
Vrienden en van het Museum deze inspectie
zouden moeten uitvoeren, was het voor hen
nodig het daarvoor vereiste duikbrevet te beha
len. Tijdens een acht weken durende stoomcur
sus werden we vertrouwd gemaakt met de do's
and don'ts van het sportduiken en kregen wij de
gelegenheid onze persoonlijke uitrusting te
beproeven en aan onze wensen en behoeften
aan te passen.
6
