21 Tewaterlating van Van Berkel van Hr.Ms. torpedoboot- jager Lynx, jaren twintig. met drijvers en speelden aan boord van de grote oorlogsschepen ook een beduidende rol. De Suporuiariiie Walrus vliegboot-amfibie (752 met een stermotor van 775 pk. duwsehroef) bad als Mk.f een metalen, of als Mk.1T een houten romp en was speciaal ontworpen door Spitfire ontwerper Mitchell voorde grotere oorlogssche pen. Hij had een bemanning van drie en kwam in 1935/36 bij de vloot. Daar loofde men hem voor zijn robuustheid en zeewaardigheid. Ook op vliegkampschepen werd hij met dekhaak ingezet als verkenner en reddingsvliegtuig. De Royal Air Force had ze ook hij de reddings dienst. Hij werd in 1944/45 opgevolgd door de Walrus enige vliegboot aan boord grotere Sca Otter, die alleen nog op vliegkamp schepen bleef, totdat helikopters aan boord kwamen. Ook was hij bij onze MLD. o.m. op Hr.Ms. Karei Doorm an. De Amerikaanse Marine had ook na W OI vliegtuigmoedersehepen en zware schepen met drijvervliegtuigen aan boord, die eerst met een hijskraan in het water gelaten werden en zo ook weer werden opgepikt. De LSNavy was de eer ste marine die experimenteerde met een kata pult. Een Curtiss AB2 vliegboot (hvdro-aeropla- ne) werd medio 1915 vanal het slagschip North Carolina weggeschoten. De katapult bestond uil een tweetal rails van ca 30 m lengte, waarop op een wagentje (wieg) hel vliegtuig werd gezel. Die wieg werd met samengeperste lucht voort gestuwd. De dosering ervan gaf. zoals eerder al vermeld, vaak problemen. Toch liep de LSNavy voorop bij het installeren van nieuwere hydrau lische katapults. vooral op het achterschip. De USNavy prefereerde een toestel met één grote drijver onder de romp en hulpdrijvers aan de vleugel voor een betere zeewaardigheid. In de jaren twintig had men eigenlijk nog geen strakkere eisen gesteld aan het drijvendiegtuig. Het kreeg immers heel wat krachten te verdu ren. Daarom werden zij ook apart ontworpen. In begin jaren dertig kwamen de tweedekkers Grumman Duek (590+ stuks met 700 tot 1000 pk stermotor) en de Curliss Seagull (250 stuks met 550 pk stermotor) en de meest suc cesvolle. de ééndekker Vouglit kingfisher (1925 stuks met 425 pk stermotor) alle van geheel metalen constructie en vaak ook amfibie. De kingfisher was bij diverse acties verkenner en heelt ook levens van neergekomen beman ningen gered. Als opvolger van de Kingfisher kwam vanaf 1944 de Curtiss Seahawk (500+ met 1350 stermo tor). Dal was een één persoonsverkeimer/jacht- vliegtuig. voorzien van één grote middendrijver met aan de vleugel kleine drijvers en bedoeld om wal meer slagkrat lil te leveren met 2 x 12.7 mm mitrailleurs en 350 kg bommen. Vanaf juni 1945 zag het actie in de Pacific. De snelle afloop van de oorlog was ook hel eind van dit toestel.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Nieuwsbrief Militaire Luchtvaart Museum | 2001 | | pagina 21