21
Tewaterlating van Van Berkel van Hr.Ms. torpedoboot-
jager Lynx, jaren twintig.
met drijvers en speelden aan boord van de grote
oorlogsschepen ook een beduidende rol. De
Suporuiariiie Walrus vliegboot-amfibie (752
met een stermotor van 775 pk. duwsehroef) bad
als Mk.f een metalen, of als Mk.1T een houten
romp en was speciaal ontworpen door Spitfire
ontwerper Mitchell voorde grotere oorlogssche
pen. Hij had een bemanning van drie en kwam
in 1935/36 bij de vloot. Daar loofde men hem
voor zijn robuustheid en zeewaardigheid. Ook
op vliegkampschepen werd hij met dekhaak
ingezet als verkenner en reddingsvliegtuig. De
Royal Air Force had ze ook hij de reddings
dienst. Hij werd in 1944/45 opgevolgd door de
Walrus enige vliegboot aan boord
grotere Sca Otter, die alleen nog op vliegkamp
schepen bleef, totdat helikopters aan boord
kwamen. Ook was hij bij onze MLD. o.m. op
Hr.Ms. Karei Doorm an.
De Amerikaanse Marine had ook na W OI
vliegtuigmoedersehepen en zware schepen met
drijvervliegtuigen aan boord, die eerst met een
hijskraan in het water gelaten werden en zo ook
weer werden opgepikt. De LSNavy was de eer
ste marine die experimenteerde met een kata
pult. Een Curtiss AB2 vliegboot (hvdro-aeropla-
ne) werd medio 1915 vanal het slagschip North
Carolina weggeschoten. De katapult bestond uil
een tweetal rails van ca 30 m lengte, waarop op
een wagentje (wieg) hel vliegtuig werd gezel.
Die wieg werd met samengeperste lucht voort
gestuwd. De dosering ervan gaf. zoals eerder al
vermeld, vaak problemen. Toch liep de LSNavy
voorop bij het installeren van nieuwere hydrau
lische katapults. vooral op het achterschip.
De USNavy prefereerde een toestel met één
grote drijver onder de romp en hulpdrijvers aan
de vleugel voor een betere zeewaardigheid. In
de jaren twintig had men eigenlijk nog geen
strakkere eisen gesteld aan het drijvendiegtuig.
Het kreeg immers heel wat krachten te verdu
ren. Daarom werden zij ook apart ontworpen. In
begin jaren dertig kwamen de tweedekkers
Grumman Duek (590+ stuks met 700 tot
1000 pk stermotor) en de Curliss Seagull (250
stuks met 550 pk stermotor) en de meest suc
cesvolle. de ééndekker Vouglit kingfisher
(1925 stuks met 425 pk stermotor) alle van
geheel metalen constructie en vaak ook amfibie.
De kingfisher was bij diverse acties verkenner
en heelt ook levens van neergekomen beman
ningen gered.
Als opvolger van de Kingfisher kwam vanaf 1944
de Curtiss Seahawk (500+ met 1350 stermo
tor). Dal was een één persoonsverkeimer/jacht-
vliegtuig. voorzien van één grote middendrijver
met aan de vleugel kleine drijvers en bedoeld om
wal meer slagkrat lil te leveren met 2 x 12.7 mm
mitrailleurs en 350 kg bommen. Vanaf juni 1945
zag het actie in de Pacific. De snelle afloop van
de oorlog was ook hel eind van dit toestel.