De Curtiss Wright CW-21
Interceptor in China en Ned. Indie
Gerard Casius
Het prototype van de
CW-21 met experi
mentele burgerregis
tratie NX19431.
foto: Smithsonian
Institution via Gerard
Casius.
In de verwoede pogingen om Nederlands Indië te voorzien van een
afdoende luchtverdediging voor de Japanse aanval eind 1941 losbarst
te, leek de Curtiss Interceptor een prachtige aanwinst. Deze lichtge
wicht jager had een fenomenale stijgsnelheid en maakte een indruk
van onoverwinnelijkheid. Helaas maakte de praktijk van de oorlog
korte metten met het ranke, maar veel te licht gebouwde toestel.
Als gevolg van verschillende overnames verwierf de
beroemde Curtiss Wright Company een fabriek in
St. Louis, Missouri, die als de St.Louis Airplane
Division een vrij onafhankelijk bestaan leidde.
Onder leiding van technisch directeur George Page
kon een aantal baanbrekende vliegtuigontwerpen
worden geproduceerd, waaronder, gesponsord het
US Bureau of Air Commerce, in 1935 een geheel
metalen tweezitter laagdekker met een Lambert ster
motor, de CW-19L, bedoeld als privévliegtuig. Het
was een prachtige machine, door de zware economi
sche crisis van die tijd was er nauwelijks een markt
voor.
In januari 1937 verscheen de A-19R, een militaire
trainerversie, aangedreven door een 420 hp (313 kW)
Wright R-975-E3. Dit toestel werd gedemonstreerd
voor de US Army Air Force (USAAF), Mexico en de
Dominicaanse Republiek. De USAAF oordeelde nogal
negatief over de machine, vooral wegens de vrij
abrupte stall-eigenschappen en neiging tot ground-
looping, maar er werd een aantal verkocht aan
China, Cuba, Bolivia en Ecuador. Niettegenstaande
enkele negatieve eigenschappen, blonk de CW-19
vooral uit door een goede stijgsnelheid. Met de 420
hp Wright motor klom hij met 1890 ft/minuut
(bijna 10 m/sec). Niet verbazingwekkend dus, dat
George Page spoedig begon te denken aan een jager
versie.
21