lilt
100 S-2D's werden gebouwd, gevolgd door 252 S-
2C's, die in de loop der tijd een een 'up-date* qua
apparatuur ondergingen, te ingewikkeld om in dit
bestek nader weer te geven. In die periode is ook
gedacht de vleugel te verlengen.
Apart dient de Tracker als tranportvliegtuig te wor
den genoemd, de S-1A Trader. waarvan 87 werden
gebouwd als S2F-l's. Die waren ontdaan van alle
OB-apparatuur en boden plaats aan negen passa
giers of anders ca. 3600 lbs vracht als 'carrier on
board delivery', CAD. Zij werden gebruikt voor com
municatie met de wal of tussen de vliegkampsche
pen onderling.
Ook als Airborn Early Warning, E-1B kwam de
Tracker bij de vloot, beginnend in 1958. 88 werden
gebouwd met een grote radardome boven de romp
en vier man bemanning, die meer dan zes uur in de
lucht kon blijven. Een aantal aanpassingen was wel
nodig aan de romp en staart. Deze toestellen werden
later vervangen door de veel geavanceerder en
zwaardere E-2 Hawkeyes middenjaren zeventig.
Aldus werd de Tracker een succesnummer, niet
alleen als maritieme verkenner en onderzeebootbe
strijder. doch ook als passagiersvliegtuig en als
Airborn Early Warner, die Tracer werd genoemd.
Uiteindelijk waren er 16 squadrons en twee training
squadrons in dienst van de USNavy.
De Trackers zouden echter ook bij andere marines
in gebruik genomen worden. Dat betrof dan in de
eerste plaats de marines met lichte vliegkampsche
pen van de Britse Colossus klasse waartoe ook o.a.
onze Hr.Ms. Karei Doorman en de Canadese HMCS
Bonaventure behoorden, alsmede de Australische
HMAS Melbourne. De MLD kreeg daartoe 28 S2F-1
Trackers, later S-2A genoemd, waarvan acht bij
squadron 2 en acht bij squadron 4 werden inge
deeld. De rest diende als reserve.
Door hun grootte en gewicht waren echter wel voor
zieningen aan boord nodig en werd het problema
tisch nog op dergelijke schepen tegelijk ook straalja
gers en helikopters mee te voeren.
Gezien de luchtdreiging met andere middelen, zoals
geleide wapens steeds meer moest worden bestreden
en de onderzeebootdreiging aanzienlijk toenam,
werden in plaats van Seahawk boordjagers naast de
Trackers helikopters ingescheept, die langzamer-
De Grumman S-2A Tracker 163/Vmet gevouwen vleugels op Valkenburg.