tratieve dienst zorgde hierbij nog voor een bizar
schouwspel, toen alle paperassen in één klap in een
geweldige zuil omhoog werden geslingerd, om daar
na als een ware papierregen over de verre omtrek
van het kamp neer te dwarrelen. De houten kazerne
werd nadien door de vernielingsploeg in brand
gestoken, waarmee na 23 jaar van een nogal afwisse
lend bestaan een definitief einde kwam aan Hr.Ms.
Marinevliegkamp "de Mok". Na bekendmaking van
de algehele capitulatie werd de voltallige kampbe
manning afgevoerd naar Den Burg en daar onderge
bracht in scholen, kerken en andere ter beschikking
gestelde gebouwen. Alle nog aanwezige vaartuigen,
waaronder de M.73, werden ongeveer tezelfdertijd
naar de haven van Oude Schild gedirigeerd. OMSD
Spangenberg verloor zijn "uitwijkvaartuig" geen
moment uit het oog en liet zich na afloop van de
vernielingsactie ijlings achterop een motorfiets naar
Oude Schild vervoeren, 's Avonds kwam hij tijdens
de maaltijd in contact met de reserve-kapitein N.F.
Dhersigny, die hem terloops vertelde belast te zijn
met de wacht over de vaartuigen, die in de haven
van Oude Schild een ligplaats hadden gevonden.
Bovendien had hij orders ontvangen een ieder te ver
bieden de haven te verlaten. Mocht iemand toch van
zins zijn dit verbod te negeren, dan kon hij op een
beschieting van de aanwezige wacht rekenen. Toen
naderhand een telefonisch verzoek om voedselhulp
uit Terschelling kwam, kon de M.74 - het zustervaar-
tuig van de M.73 - ongehinderd de haven van Oude
Schild verlaten. Naderhand zou deze raceboot onder
commando van luitenant ter zee der le klasse KMR
G.E. Rotgans koers zetten richting Engeland en
inderdaad daar probleemloos arriveren.
Spangenberg had intussen de groep jonge vliegers
in kennis gesteld omtrent de nieuwste verwikkelin
gen rond de voorgenomen uitwijkpoging. Weber
bleef echter standvastig bij zijn besluit ten koste van
alles te vertrekken. Ook de leerlingen-vlieger stelden
zich voor wat betreft dit standpunt vierkant achter
de jonge marine-officier. Dit voorbeeld van positief
gedrag temidden van een alom onder de militairen
aanwezig gevoel van onmacht over de verloren strijd
gaf bij Spangenberg de doorslag. "Dan ga ik met je
mee" was zijn uiteindelijke antwoord, waarbij hij in
feite automatisch het bevel tijdens de vluchtpoging
in de handen van Weber stelde.
Koers Engeland
Woensdagavond om circa 8 uur gingen de negen
marinemannen aan boord van de M.73. In hoeverre
het hen nog lukte extra benzine te verkrijgen is niet
bekend. In ieder geval zag de bemanning kans de
raceboot zonder ook maar de minste tegenwerking
uit de haven van Oude Schild te varen. Na aanvanke
lijk de schijn te hebben gewekt naar Willemsoord te
vertrekken, werd op het Marsdiep in westelijke rich
ting gekoerst, waarbij met de nodige omzichtigheid
de daar aanwezige ondiepten zonder ongelukken
werden gepasseerd. Eenmaal in volle zee gekomen
werd direct full speed het ruime sop gekozen. Door de
gunstige oostenwind dook het vaartuig daarbij met
de boeg diep in de golven, zodat snelheidsverminde
ring nu vereist was. Waarschijnlijk is de daaruit
voortvloeiende zuinige vaarsnelheid de reden
geweest, dat de M.73 met haar bemanning de tocht
naar Engeland zonder brandstofgebrek veilig kon
volbrengen.
Het officiële Rapport Verrichtingen Vliegkamp "de Mok"
20