Propaganda-raids
Bij het uitbreken van de oorlog had RAF Bomber
Command in Engeland in totaal 23 eerste-lijns
squadrons met bommenwerpers ter beschikking.
Deze waren organisatorisch in vier groepen
ondergebracht. Als eerste en tevens belangrijkste
Een Armstrong Whitworth Whitly van RAF
Bomber Command.
taak ontving dit grootste RAF-onderdeel opdracht de
Duitse vlooteenheden in diverse marinehavens aan
de Noordzee zo snel mogelijk uit te schakelen. Met
name de z.g. vestzakslagschepen en zware kruisers
van de Kriegsmarine vormden een ernstige bedreiging
voor de kwetsbare handelsverbindingen over zee van
en naar het Verenigde Koninkrijk. Aangezien de
Royal Navy voor de bescherming hiervan op dat
moment over een onvoldoend aantal destroyers
beschikte, moest RAF Bomber Command zich daarom
concentreren op het uitvoeren van strikes op vijan
delijke oorlogsschepen. De daaropvolgende aan
vallen leverden helaas in die eerste oorlogsmaanden
weinig of géén resultaat op. Slechte weersom
standigheden bemoeilijkten het vinden van de opge
dragen aanvalsdoelen. Waren die eenmaal met de
nodige moeite gevonden, dan wachtte de Britse
bommenwerperformaties hevige tegenstand van
Duitse jagers en luchtafweergeschut. De Britten
13
leden dan ook bij deze aanvallen aanzienlijke ver
liezen aan mensenlevens en materieel.2
Als tweede belangrijke taak kreeg Bomber Command
in deze beginfase van de oorlog de uitvoering van
propaganda-raids boven het Duitse ReicJis-gebied
opgedragen. Hiermee werd in eerste instantie No. 4
Group belast, die op dat moment was uitgerust met
Whitley Mk. Ill en IV bommenwerpers. Deze tweemo-
torige toestellen werden vanwege hun voor die tijd
grote vliegbereik doch betrekkelijk matige vlieg
prestaties uitsluitend geschikt geacht voor de inzet
als nachtbommenwerper en voor het uitvoeren van
nachtelijke infiltratievluchten boven vijandelijk
gebied. Met name laatstgenoemde acties werden
voor het vliegend personeel van bijzonder groot nut
geacht. Zij zouden een goede gelegenheid vormen
om hen de broodnodige navigatie-ervaring op te
laten doen, aangezien bij deze raids langdurig op
grote hoogten en onder alle mogelijke weersom
standigheden moest worden gevlogen. Bovendien
vormde de aanwezigheid van de Whitley's diep ins
Reich een prachtkans om het Duitse luchtverdedig
ingstelsel op de proef te stellen.
Om deze nachtelijke verkenningen een extra oor
logstintje te geven, dienden grote hoeveelheden
pamfletten aan boord te worden meegenomen, die
vervolgens boven de belangrijkste Duitse steden
moesten worden uitgestrooid. Voor de RAF was dit
overigens een welbekende activiteit. Reeds vanaf
1918 werd het afwerpen van propagandapamfletten
met name boven het Oostenrijks-Hongaarse oorlogs
front op vrij grote schaal toegepast. Deze manier
van psychologische oorlogvoering had daarbij
onverwachte successen opgeleverd. Ook na de Great
War bleek het propagandapamflet zijn uitwerking
niet te missen. Deze ondervinding deden de Britten
o.a. op tijdens de pacificatie van Mesopotamië en in
het Afghaans-Indiase grensgebied. Om die reden had
H.M. Government in 1938 besloten om pamfletten
boven Duits gebied uit te strooien in geval het tot
een oorlog met Hitler's 1000-jarig Rijk zou komen.3
De eerste Nickel-v luchten
Al tijdens de eerste oorlogsnacht van 3 op 4 septem
ber 1939 vlogen tien Whitley's afkomstig van No. 51
en 58 Squadron de eerste Nickel-raid boven Duits
grondgebied. Hierbij waren Hamburg, Bremen en