Ontwikkeling van de
"All-weather" Sabre
De ontwikkeling van de Sabre betekende een
omwenteling in de luchtvaart op het gebied van de
aërodynamica. Oorspronkelijk ontworpen in 1945
als een vliegtuig met een rechte vleugel en tiptanks
onder de fabrieksregistratie NA-140, werd het
ontwerp na analyse van buitgemaakte Duitse studies
geheel herzien en uitgevoerd met een pijlvleugel.
Er werden drie prototypen gebouwd onder de U.S.
Air Force registratie XP-86. waarvan de eerste vloog
op 1 oktober 1947 te Muroc (nu Edwards Air Force
Base). De prototypen vertoonden uitstekende
vliegeigenschappen en op 28 april 1948 werd in een
lichte duik zelfs de geluidsbarrière doorbroken.
Op 28 december 1947 bestelde de USAF 33 productie
P-86A's (na juni 1948 F-86A genoemd) al snel gevolgd
door een bestelling van 521 stuks. De aflevering aan
de squadrons begon in februari 1949. De productie
van de F-86A werd in december 1950 beëindigd. De
F-86A werd op de productielijn opgevolgd door de
F-86E, welke voornamelijk verschilde van de "A"
door zijn volledig beweegbare horizontale staart-
delen.
Al vroeg in de ontwikkeling van de Sabre was North
American begonnen met de initiëren van een "all-
weather" variant. Het "all-weather" ontwerp zag als
NA-164 in maart 1949 het licht. De US Air Force
toonde direct grote belangstelling, zodat op 7 april
1949 werd begonnen met de bouw van de produc
tieversie, NA-165. Met de bouw van een mock-up
werd op 1 juni 1949 begonnen.
Het idee bij de "all-weather" Sabre was, een jager te
bouwen met radar, die onder alle weersom
standigheden zou kunnen opereren en met een
afterburner (nabrander) voor extra snelheid en
klim vermogen.
Tot dat moment waren "all-weather" jagers twee-zit-
ters, de all-weather Sabre zou de eerste éénzitter
worden. Het hele concept van een éénzitter vroeg
om een zodanig electronisch systeem, dat het het
14
