onneembare hindernis. Linden kon natuurlijk wel. maar voor een veilige start uit deze hooggelegen en tropisch-warme locatie moest de heli wat voorwaartse snelheid kunnen maken en daarvoor ontbrak de ruimte. Inmiddels had zich in The Bottom vrijwel de gehele 1000-koppen tellende populatie van Saba verza meld om het wonder van de helicopterlanding op hun eiland te mee te maken. Idzerda hoverde boven "de kom" en deed diverse pogingen, "aangemoedigd door de menigte als betrof het een voetbalwedstrijd", schreef de Antillen historicus Dr Johan Hartog. Maar de vlieger besloot daar toch niet te landen. Op een rol papier werd een bericht uitgegooid met deze medede ling en Idzerda zocht naar een meer geschikte locatie. Die vond hij op St. John's hill, over de weg een kleine 800 meter van The Bottom, een locatie waar de Jezebel zich bij de start eigenlijk gewoon van de helling kon "laten vallen". De uitgelopen bevolking van Saba bij de eerste landing op het eiland. In het midden, met baret OVL Ruud Idzerda. (foto: R. Idzerda via G. Casius). De Sabanen waren natuurlijk bijzonder teleurgesteld dat de Jezebel niet landde. Maar spoedig kwam het bericht dat de heli op St .Johns was geland. "Een bom had geen treffender effect kunnen hebben", aldus weer Dr Hartog. "want de gehele menigte stormde langs wegen, trappen en zomaar in het wild tegen de berghelling op naar St. Johns; nu en dan weer uiteengejaagd door een toeterende jeep. tot op de spat borden bezet met mensen, die zich er een weg door baande". Nu was er in die tijd eigenlijk geen sprake van een weg op Saba. Het traject naar St.John's liep met haarspeldbochten steil naar boven en bestond uit grote traptreden. Het weerhield niemand ervan de berg op te stormen. Een buurtbewoner van St.John's bood de helicopterbemanning een inderhaast geplukt boeket bloemen aan en iemand kwam aanrennen met een grote Nederlandse vlag, inderhaast gebonden aan een lange tak. De climax van de ontvangst was een serie van 21 saluutschoten, afgevuurd door iemand met een jachtgeweer. De vlootpredikant en de vlieger begaven zich vervolgens naar The Bottom, waar Gezaghebber's baby werd gedoopt. Na deze korte plechtigheid keerde men terug naar St. Johns en de helicopter startte zonder moeilijkheden van Saba. Toen het zich van de grond verhief begon de menigte spontaan het Wilhelmus te zingen. Zo was het eerste vliegtuig op Saba geland. Uiteraard waren er nu velen die verwachtten dat Saba middels een hefschroefvliegtuig een luchtverbinding zou krij gen. maar dat was technisch en economisch nog niet haalbaar. De Sabanen lieten zich echter niet afsche pen met officiële negatieve beslissingen over een vliegveld. In 1959 haalden ze op eigen initiatief de Franse vlieger. Rémy de Haenen (hij was de oprichter van de inmiddels ter ziele gegane CAA). naar Saba. Hij oordeelde dat een stuk land genaamd Flat Point geschikt was om met een STOL (Short Take Off landing) toestel te landen. "Flat Point" moet men beschouwen in de Sabaanse opvatting van "vlak"; er moest heel veel gebeuren om er 200 meter bruikbaar, niet al te veel hellend, terrein uit te creëren, maar nadat de Sabanen in ware gemeenschapszin het ter rein hadden ontdaan van struikgewas en grote keiste nen en de gaten hadden opgevuld, landde De Haenen er in februari 1959 met zijn Convair L-13 toestelletje. Na aldus het Gouvernement te hebben gedemon streerd dat er wel degelijk een airstrip mogelijk was op Saba, werd Flat Point met veel grondverzet in 1963 voorzien van een 300 meter lange startbaan, waarop een Dornier Do-28 een luchtdienst begon die heden ten dage wordt uitgevoerd met Twin Otter toestellen (19 passagiers) die vele malen per dag de spectaculaire landing op dit "stilliggende vliegdekschip" maken. Met dank aan SBN b.d. Idzerda die na hard zoeken toch een foto van zijn gedenkwaardige landing wist op te duiken in zijn archief; een foto die ook op Saba niet meer voorhanden was en nu een plaats heeft in het Saba Museum. Bron: o.a.Dr. J. Hartog, "De Bovenwindse Eilanden", deel IV in de serie Geschiedenis van de Nederlandse Antillen. (De Wit NV, Aruba, 1964). 23

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Spinner | 2002 | | pagina 23