- C
•- W V
(28 oktober 1919 - 3 april 2002)
2_ r\ Y 7
-j* - r\ r
zich op voor een vliegende functie bij de Canadese
luchtmacht, de Royal Canadian Air Force (RCAF). In de
keuze om actief aan de oorlog te gaan deelnemen,
hadden de jongens hun ouders niet gekend.
Godefroy's vader, 'a Dutch Hugenot raised in a land of
peace', reageerde allesbehalve gelukkig op Hugh's
beslissing:
Join the Air Force! Monumental stupidity! Stop a
career engineering to become involved in the violance of
this senseless war - what are you thinking about,
Hughie? The Germans, after all, are intelligent people.
The Netherlands of course, will stay neutral, and the
Germans will certainly not invade Holland. This is none
of our business.2
Desondanks vonden de drie hun weg naar de opera
tionele gelederen van de Canadese luchtmacht.
Godefroy en Weir werden beiden geschoold tot
jachtvlieger, Scott kwam als waarnemer in RAF
Coastal Command terecht. Eenmaal in Groot-
Brittannië verloren ze elkaar spoedig uit het oog.
Sergeant James Philip Scott, die als waarnemer bij
het 22 Squadron werd ingedeeld, verloor zijn leven
op 6 april 1941, toen de Beau/ort-torpedobommen-
werper waarin hij vloog bij een aanval op schepen
in de haven van Brest werd neergeschoten. Duitse
militairen troffen in het vliegtuigwrak Scott achter
de stuurknuppel aan, vermoedelijk omdat de
vlieger, Flying Officer K. Campbell, tijdens de aanvals-
run was gedood. Overigens werd aan Campbell, op
basis van ooggetuigenverslagen van het Franse
verzet, in 1942 de hoogste militaire onderscheiding,
het Victoria Cross, verleend.3 Ook Godefroy's maatje
Pilot Officer John Weir delfde al spoedig het onder
spit: op 8 november 1941 werd hij met z'n Spitfire
boven Frankrijk neergeschoten. Hoewel gewond.
overleefde hij de crash. Wel wachtte Weir ruim drie
jaar krijgsgevangenschap. Enkel Godefroy wachtte
een glanzende carrière waarin hij van Pilot Officer
(tweedeluitenant) op zou klimmen tot Wing
Commander flying (luitenant-kolonel) én aas: in zijn
operationele loopbaan vernietigde hij zeven vijan
delijke vliegtuigen en beschadigde drie andere.
Opleiding en eerste opera
tionele schreden9
Zover was het in juni 1940, toen hij na geruime tijd
wachten werd opgeroepen, echter nog lang niet.
Tijdens de hoogtijdagen van de Battle of Britain maak
te Godefroy zich in Canada de basisvaardigheden
van het vliegen eigen. De linkshandige Hugh toonde
zich volgens zijn vlieginstructeur niet bijster talent
vol. Desondanks kreeg hij de kans om na achten-
eenhalf uur instructie 'solo' te gaan. Ook het vervolg
van zijn vliegopleiding doorliep hij met goed gevolg.
Na het behalen van zijn vliegbrevet arriveerde hij in
februari 1941 in Groot-Brittannië, waar hij eerst
voor aanvullende operationele training naar No. 56
Operational Training Unit werd gedirigeerd, alvorens
hij in april 1941 bij het 401 Squadron op Digby werd
geplaatst. Deze eenheid, vliegend met Hawker
Hurricane Mk.IIA's, vormde samen met het op het
zelfde vliegveld gestationeerde 402 Squadron de
kern van de nog te vormen Canadese Wing met drie
squadrons. RAF Fighter Command had het op dat
moment nog geenszins gemakkelijk. De Slag om
Engeland was weliswaar in het voordeel van de RAF
beslist, maar de eerste offensieve speldenprikken die
vanaf het voorjaar van 1941 met onder meer zoge
naamde Circus-operaties een aanvang namen, gingen
gepaard met zware verliezen. Dat was niet in de
laatste plaats te wijten aan de introductie van de
Focke-Wulf Fw 190 bij de Jagdgeschwader aan de
9
