'11 1 ItCÏtlisillL* -yiuv mt'L b^nYTKLt T£ili£. r'.^TI Gerard Casius r De geschiedenis van het Nederlandse luchtwapen kan op verschillende wijzen worden gevolgd en een zeker niet oninteressante methode is om dit te doen via het aanzienlijke aantal wijzingen dat het natio nale kenteken over de jaren heeft ondergaan. In het prachtige boekwerk 'Camouflage en kente kens' van de Dutch Colour Group (Greuter, Schep. Boerman. Bossong) wordt melding gemaakt van het aanbrengen in 1945 van een witgeschilderd kader om het 'rood-wit-blauwe vlag' kenteken. Het is inte ressant om de omstandigheden die hier toe leidden wat nader te beschouwen. Ze illustreren een mooi stukje inzet en vasthoudendheid van luchtmachtmi litairen in een heel moeilijke periode. De rood-wit-blauwe vlag had vanaf februari 1942 gegolden als kenteken voor Nederlandse militaire vliegtuigen in het Verre Oosten. Het vlag-kenteken was ingevoerd omdat de bekende 'oranje driehoek' verwarring kon geven met de Japanse 'gehaktbal', de rode cirkel (hinomaru) die de Japanse militaire vlieg- Een door de Indonesiërs in gebruikgenomen ex-Japanese Willow, foto: Gerard Casius tuigen tooide. Rijkelijk laat. want deze verandering werd pas ingevoerd op 25 februari 1942, toen de strijd met Japan al ruim twee en een halve maand aan de gang was. De ambtelijke molens maalden toen dus ook al langzaam. Waarom een witte rand? Nadat Japan in augustus 1945 capituleerde, had een klein aantal krijgsgevangenen van de Militaire Luchtvaart van het KNIL zichzelf bevrijd uit de inter neringskampen en begon op eigen initiatief het vliegveld Kemajoran weer op gang te krijgen, daarbij spoedig geholpen door de eerste collega's die uit niet-Japans gebied naar Batavia waren gekomen, o.a. in het kader van de RAPWI (Rescue Allied Prisoners of War and Internees). Kemajoran moest begin oktober 1945 echter worden overgegeven aan de Britse RAF. aangezien de Britten i i

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Spinner | 2002 | | pagina 20