Nike squadron op weg naar Kreta.
zijn correspondentie met Werner von Braun). Van
luchtvaarttechniek herinner ik me een dictaat waar
in iets over raketmotoren stond. Overigens ging dat
vak over vliegtuigen.
Actief
Na juli '61 bleef ik van geleide wapens verschoond
tot de periode van 1969 tot 1975. Een collega, tevens
buur en vriend, ging voor een opleiding op het Nike-
systeem naar El Paso, Texas en verhuisde bij terug
komst naar Erie, West Duitsland. Zelf was ik intussen
als Hoofd Bedrijfsbureau bij de Technische Dienst
van de Vliegbasis Soesterberg geplaatst en ook ver
huisd. Zijn en mijn gezin veroverden de mobiliteit
die voor het onderhouden van de onderlinge vriend
schap nodig was.
Zo kon ik enkele malen kennis maken met de
"Siedlung" en het kamp, de huizen en het PMT, de
tax-free artikelen en de schijnaanvallen van diverse
NAVO-vliegtuigen op de stelling. Kortom, met diverse
aspecten van het leven bij de andere luchtmacht. Het
kon mij niet bekoren (behalve die schijnaanvallen
dan).
Soesterberg leverde in die tijd met het 334 Sqn 2 x
per jaar het kunststukje van het verplaatsen van,
direct na elkaar, enkele Nike-of Hawk-squadrons
naar Kreta en een week later weer terug. Dit vereiste
vaak de gelijktijdige inzet van bijna de gehele voor
inzet beschikbare vloot F-27's. Daarom zal ik de
geleide pijpen niet licht vergeten.
1975 bracht de opheffing van het 221 Sqn, repatrië
ring van onze vrienden en mijn overplaatsing naar
de Technische Dienst van het DATIM op het Kamp
van Zeist, weer HBB. Ook van hier contacten met de
GGW, maar zeer afstandelijk. We reviseerden o.a.
hun dieselaggregaten en kraanwagens, we bouwden
laadbakken met rollenbanen voor b.v. HAWK-pallets
op nieuwe vrachtwagens en reviseerden HAWK-shel
ters en munitietrailers. Totdat uit de bezuinigingen
op defensie definitief de opheffing volgde van de
TD/DATIM, die daarmee dus het lot van vele GW-
squadrons deelde. Het voormalig TD-complex huis
vest sindsdien (1980) het MI.M. Ik ging naar DMKLu
om bij te dragen aan de ontwikkeling van de bedrijfs
voering in de onderhoudssector van de KLu.
Door de komst van de F-16 en het ontbreken van
capaciteit en kennis van de andere luchtmacht werd
die bijdrage direct toegespitst op ondersteuning van
het verzamelen en geautomatiseerd verwerken van
r
14
