op Tji lilitan leven bij de Doorsnedetekening van de romp van een Martin WH- 3/3A. De stuiterende vijfhon derd kilo bom sloeg net onder de plaats van de achterste man weer tegen de romp. Doorsnede WH-3: Glenn 1. Martin Co, opnieuw gete kend door Gerard Casius. geschoten, maar één evenement staat me nog goed voor de geest. Een nogal actieve reserve luitenant-waarnemer kwam op het idee om de bomrekken en het afwerp- mechanisme eens wat meer op de proef te stellen. We hadden in ons bommen- en munitiedepot een, naar ik meen, 500 kg zware oefenbom van beton. Dit monster werd op een daarvoor bestemd karretje, waarvan we er een paar hadden, geladen. Met een lier ging dat. Toen naar het vliegtuig waar we het ding met veel heen en weer duwen en trekken ten slotte in de bommenruimte opgehangen kregen. Het was de bedoeling om de kist op te laden tot oorlogs- GM bommenruim naar achter kijkend. Achter de opening de plaats van de tweede bestuurder. Op de bommen staat: "P.W.2-37", waarschijnlijk betekenend: Pyrotechnische Werkplaats, februari 1937. Bommen werden in Indië zelf gemaakt. Foto: SLH, Collectie Patist. sterkte, zal ik maar zeggen en dan de oefenbom ergens op een afgelegen plek van het vliegveld te laten vallen. Het was dus een algemene performance test. Hulscher was de vlieger en ik was tweede bestuurder, zodat ik kon zien wat er in de bombbay gebeurde, want ik zat daar ongeveer twee meter achter de bom. De start ging prachtig, even rondvliegen en toen de eerste run. Nou waren er, dacht ik, 3 of 4 manieren om de bom af te gooien, single, selective, salvo en jettison in mijn herinnering, anyway, we deden run after run. probeerden alle manieren maar de bom bleef hangen. We besloten dan maar weer te gaan landen. Nauwelijks hadden we de grond geraakt of Boem het rotding viel, door de bomdeuren heen, kaatste terug van de grond en sloeg recht door de buik van het vliegtuig, een kist met munitie aan diggelen, de tweede-bestuurders zitplaats van onder mijn achter ste vandaan. Ik kon me gelukkig aan de radio vast grijpen en bleef daar hangen tot de zaak tot stilstand was gekomen. Zware schade aan de romp natuurlijk en toen ik veertien dagen daarna bruidegom was, zat ik nog onder de blauwe plekken. Ton Hartevelt GM bommenruim naar voren kijkend. Als de bommendeuren opengingen keken de telegrafist en de tweede bestuurder-lucht- schutter door deze gapende opening naar buiten. De bommenruimdeuren konden door het gewicht van de bom openklappen. Foto: SLH, Collectie Patist. 17

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Spinner | 2004 | | pagina 17