De B-396 gereed voor proefvluchten, voorzien van een mitrailleur-camera en bommen. De afnamevluchten werden grotendeels
uitgevoerd door de le luitenant Hans Maurenbrecher.
Brewster foto, NASM via Casius
om wat tc doen aan de verwaarloosde verdediging
van Suriname, waar zich de uiterst belangrijke
bauxietmijnen bevonden. Toen de Amerikanen
dreigden om zelf Suriname militair te bezetten
kwam de schrik er bij de Nederlandse regering in
Londen flink in en werden snel plannen gemaakt
om de Surinaamse defensie te verbeteren. In het
kader hiervan werd het plan opgevat om vijf
Buffalo's naar Suriname te sturen. Op 24 oktober
1941 werden vijf Nederlandse vliegers in Engeland
aangewezen voor omscholing op de Buffalo bij de
RAF, maar dit lukte niet zo vlot. Bovendien gaf
Amerika te kennen dit allemaal niet afdoende te vin
den en een maand later stelden de VS Nederland
voor een fait acclompli en kwam er toch een
Amerikaanse strijdmacht in Suriname. Alhoewel dit
niet zeker is, schijnt het dat de vijf laatste Buffalo's
van de ML-bestelling een poosje werden achterge
houden in de VS voor het Suriname-project. Na het
afgelasten hiervan werden ze alsnog naar de Oost
gestuurd, waar ze echter te laat aankwamen voor de
strijd. De B-162 t/m -166, de laatste zes van de 72
kwamen begin maart 1942 in Australië aan waar ze
worden overgedragen aan de USAAF.
Indeling in Indië
Op 1 juni 1941 werd op Andir de Vijfde
Vliegtuiggroep opgericht op het vliegveld Semplak,
bedoeld om te worden uitgerust met de Brewster
jagers. De le Afdeling hiervan (1-V1.G.V) was aanvan
kelijk uitgerust met Curtiss Interceptors, en bij deze
afdeling werd in juni ook een z.g. Proefafdeling
Brewsters gevormd, die per 1 juli werd omgezet in
de 2e Afdeling (2-V1.G.V). De sterkte van een afdeling
jagers moest organiek 12 toestellen plus 100% reser
ve omvatten, maar in de praktijk werd dit 12 plus
zes reserve en ook daar kwam weinig van terecht,
zoals we zullen zien. De Afdeling 2-V1.G.V werd dus
de eerste volledige Buffalo jachtafdeling en werd uit
gerust met de 1100 pk vliegtuigen. Nadat meer
Brewsters in dienst gesteld waren, werden de
Interceptors van 1-V1.G.V. overgeheveld naar Vl.G.IV
en kwamen hiervoor Buffalo's in de plaats. Elke
jachtgroep moest drie afdelingen omvatten en zowel
Groep IV als Groep V moesten nog met een derde
afdeling worden uitgebreid, maar hiervoor begon
nen pas einde 1941 de vliegers en voldoende grond
personeel uit de opleidingen beschikbaar te komen.
Nadat de Militaire Luchtvaart was gemobiliseerd was
de indeling van Buffalo's op 1 december 1941 als
volgt:
le Afdeling Vl.G.V. (Semplak) 15 toestellen
2e Afdeling Vl.G.V. (Semplak) 14 toestellen
le Afdeling Vl.G.IV. (Madioen) 6 toestellen
13 Curtiss Hawks
Technische Dienst (Maospati en Andir)
25-27 toestellen (in opbouw en reparatie)
Circa drie van de 65 ontvangen machines waren
door ongevallen reeds afgeschreven en meerdere in
reparatie. De 3e Afdeling van Vl.G.IV werd op 9
23
