Hans van der Kop (1923-2004)
Schout-bij-nacht vlieger b.d. tit.
Henricus Joannes Eliza van der Kop is dinsdag 4 mei op
80 jarige leeftijd in den Haag overleden
In 1941 trad Hans op zijn 18de jaar als adelborst in
dienst bij de Koninklijke Marine in zijn geboorte
stad Soerabaja. Na de Japanse inval werd hij geëva
cueerd naar Engeland. Hij volgde daar de opleiding
tot navigator. Hij vloog Mitchell bommenwerpers
voor het Nederlandse vliegtuigsquadron 320, het
oudste squadron van de Nederlandse krijgsmacht,
dat in Engeland was gestationeerd. Hans zag zijn
vaderland voor het eerst vanuit de lucht toen hij in
1944 Duitse installaties in IJmuiden bombardeerde.
Ook aan de invasie van Normandië heeft hij deelge
nomen. Hij voltooide tijdens de tweede wereldoorlog
78 oorlogsmissies. Hiervoor kreeg hij de hoge onder
scheiding van Officier in de Orde van Oranje Nassau
met de zwaarden en het Vliegerkruis.
Na de oorlog heeft hij in 1951 zijn marinevliegbrevet
gehaald waarna hij met de Sea Furie dekvlieger werd
op Hr. Ms. Karei Doorman. Op 17 februari 1954 leek
hij onsterfelijk toen hij een ongeluk op de
"Doorman" overleefde. Door een breuk van een ring
schoot zijn toestel dat met draaiende motoren het
katapultschot afwachtte voortijdig los en stortte in
zee. Het schip voer er met draaiende schroeven over
heen. Veel hoop voor overleven bestond er bij de
bemanning niet. Weinigen geloofden hun ogen toen
Hans in nog geen drie minuten weer levend boven
water kwam. In de zestiger jaren werd hij comman
dant van zijn geliefde squadron 320, uitgerust met
Neptune P2V-7B. Dit vliegtuig speelde een belang
rijke rol in de ontwikkeling van onderzeeboot-
bestrijding vanuit de lucht. In 1974 verliet hij de
Marine met de rang van Commandeur.
Na zijn functioneel leeftijdsontslag bleef Hans zich
voor de Marine en in het bijzonder de Marine
Luchtvaart Dienst inzetten. Hij volgde alle ontwikke
lingen op de voet. Over vele zaken had hij een uitge
sproken mening, die hij luid en helder naar voren
bracht. Hierbij roeide hij nog al eens tegen de stroom
in, dat maakte hem alleen maar sterker. Menig
beleidsmaker bij Defensie was weinig gecharmeerd
van de wijze waarop hij zijn mening naar voren
bracht en de volharding er in. Daar had Hans lak
foto: Frans Roomer
aan, hij streed voor een goede zaak. Indien hij tegen
een "blok" aan liep probeerde hij zijn zaak op een
andere manier toch voor elkaar te krijgen. Zijn visie
werd vaak toch "gekocht".
De Bevelhebber der Zeestrijdkrachten vice-admiraal
C. van Duijvendijk heeft de niet aflatende inzet van
Hans voor de MLD gewaardeerd. Hij heeft er voor
gezorgd dat Hans twee jaar geleden de rang van
Schout-bij-nacht titulair werd toegekend.
Het besluit van Minister Kamp om de Orions af te
stoten heeft hem gechoqueerd. Hij heeft zich op de
hem bekende wijze verzet. Onder andere schreef hij
een brief naar de Minister van Defensie met de
mededeling dat hij zijn werk slecht doet. Het feit dat
een van Kamp's ondergeschikten daar briesend op
heeft gereageerd deed hem plezier, en, constateerde
hij, "mijn brief heeft dus kennelijk doel getroffen".
3
