IN MEMORIAM
O
Deze keer lukte het echter niet zijn mening in veran
dering van beleid om te zetten. Een paar dagen voor
zijn dood kreeg hij het bericht te horen dat de
Tweede Kamer zich niet verder zou verzetten tegen
het besluit van de Minister. De beslissing om
Valkenburg te sluiten en de MARPAT op te heffen
heeft hem diep geraakt.
Hij had zijn hart verpand aan de Marineluchtvaart
en was zeer gehecht aan het vliegtuigsquadron 320.
Marineluchtvaart was een passie voor hem; dit
betrof zo wel het heden en de toekomst als in niet
mindere mate de historie. Hij had veel kennis hier
over. een goed geheugen en was een goed verteller.
Vlak na oprichting van de Stichting Vrienden MLM
trad hij toe tot het bestuur als enige MLD'er. Het
belangrijkste doel was het erfgoed van de MLD zo
goed mogelijk bewaren en te integreren in de col
lectie van het Museum. Dat is hem voortreffelijk
gelukt getuige de mooie verzameling die thans
wordt tentoongesteld in de "Vreeburghal". Hier
beperkte hij zich niet toe. hij had een waardevolle
inbreng in het bestuur bij alle onderwerpen. Voorts
publiceerde hij regelmatig in onze Nieuwsbrief, later
"de Spinner". Hij publiceerde ook in andere bladen
en schreef een aantal goede boeken die prettig zijn
om te lezen. De Stichting Vrienden MLM en de MLD
kunnen hem dankbaar zijn voor alles dat hij hier
voor heeft gedaan.
We nemen afscheid van een markante man. eigen
zinnig. vasthoudend, creatief en immer kritisch. Met
charme en humor heeft hij zich steeds doen gelden.
We zullen Hans zeer missen.
We nemen afscheid van hem met zijn eigen woor
den "God bless, keep smiling".
Hij ruste in vrede.
Bestuur van de Stichting Vrienden van het Militaire
Luchtvaart Museum. 4-
HENRICUS JOANNES ELIZA VAN DER KOP (15.10.23 - 04.05.04)
"God bless you, keep smiling"
Op 4 mei jongstleden overleed schout-bij-nacht
vlieger tit. b.d. Hans van der Kop thuis in Den
Haag aan de gevolgen van een ernstige ziekte. Vier
dagen later werd hij naast zijn eerder overleden
echtgenote in kleine kring begraven. Geboren en
getogen in het toenmalige Nederlands-Indië koos
Hans op zeventienjarige leeftijd voor een carrière bij
de Koninklijke Marine. In maart 1942 werd zijn
opleiding als adelborst voor de zeedienst door de
oorlogsomstandigheden op Java tijdelijk onder
broken. In Groot-Brittannië aangekomen besloot hij
spoedig hierna zijn verdere loopbaan in de "vliegen
de marine" te kiezen. Hoewel niet opgeleid tot vlie
ger werd hij per 1 October 1943 benoemd tot officier
vlieger der 3e klasse. Hij werd voorbestemd als leading
navigator dienst te doen in een MitcJk'lI-bemanning bij
het No. 320 (Dutch) Squadron. In deze functie heeft
hij 78 oorlogsvluchten overleefd, hetgeen velen van
zijn mede-320'ers helaas niet ten deel viel.
Nadat hij na de oorlog het marinevliegbrevet had
verworven, werd Hans uiteindelijk als vlieger-waar
nemer bestemd voor de dienst in het nog jonge car-
rierbedrijf van de Koninklijke Marine. Als Sea Fury-
vlieger trof hem op 17 februari 1954 bijna het nood
lot. Tijdens een katapultstart vanaf Hr.Ms. Karei
Doorman dook zijn kist vlak voor de boeg in zee. Op
wonderbaarlijke wijze overleefde hij deze "kiel
haling". De hiervoor verantwoordelijke hijsbedienaar
van de reddinghelicopter heeft hij sindsdien steeds
zijn grote dankbaarheid betoond.
Met inzet van al zijn talenten en kwaliteiten heeft
Hans in ruim 32 jaar de Koninklijke Marine op wel
heel bijzondere en voortreffelijke wijze gediend.
Hoogtepunt was ongetwijfeld het bevelhebberschap
over zijn 320 Squadron. Hans en 320 werden sedert
dien nog nadrukkelijker en zeker intenser met
4
