MIJN
A
LANGSTE VLUCHT
Max Noothout
Met de Mauritius vluchten eind 1948
begin 1949 is door een Nederlands
bedrijf (KLM), v.w.b. lange afstand
vluchten met een normaal lijn vliegtuig met
passagiers aan boord, een wereldprestatie
geleverd. Iets dergelijks gebeurde ook tijdens de
2e wereldoorlog en eveneens door Nederlanders,
n.I. onze eigen MLD. Hieronder het verhaal:
Gedurende die oorlog was ik telegrafist-boordschut
ter op een Catalina-vliegboot, (officieel Consolidated
PBY-5) van het 321 SQD (MLD) met als standplaats
een RAF basis op Ceylon (Sri Lanka)
In april 1943, kregen wij van de Britse Admiraliteit
de opdracht een vliegtuig van ons squadron klaar te
maken voor een geheime missie, n.L een rechtstreek
se vlucht vanaf onze basis naar Australië en terug
voor het overbrengen van geheime en belangrijke
documenten. De Cocos Islands, een eilandengroep
halverwege onze route, mochten, om strategische
redenen, niet voor een tussenlanding worden
gebruikt. Ik weet niet wat er zich op hoger niveau
heeft afgespeeld, omdat niet een Catalina van de
(overgenomen uit Nieuwsbrief 320-Vereniging)
Sumartxi
RAF hiervoor werd aangewezen maar dat wij het
moesten doen. Deze opdracht betekende voor ons
squadron natuurlijk een geweldige uitdaging en het
lot viel op onze kist, registratie nr. Y-57
De Catalina heeft wel een groot vliegbereik, zo'n
2200 N. Mijl (4090 Km), maar net niet voldoende om
Australië rechtstreeks te bereiken. Men dacht dit op
te lossen, door extra brandstoftanks in te bouwen. Er
werden 5 stalen drums voor elk 110 gallons brand
stof (380 L) ingebouwd. Ze kwamen in het midden
van de romp te zitten. Het was wel passen en meten,
maar het kon nog net. Als je van voren naar achte
ren wilde of omgekeerd, dan moest je altijd een hele
klimpartij over die vaten maken. Er werd een elek
trisch pompje gemonteerd om de benzine uit de
vaten naar de brandstoftanks in de vleugel over te
15
ievlogen rouiet. globout
tiuttgegeven en is ook
met op u.hool xelekenJ
