konden dan tenminste wat koerscorrecties worden
uitgevoerd. Natuurlijk was dit voor een juiste plaats
bepaling bij lange na niet voldoende en bleef het bij
een gegist bestek. De overcast bleef ons de gehele reis
hinderen en we konden alleen hopen, dat we niet al
te ver uit onze koers vlogen en vooral niet te dicht in
de buurt van bezet Sumatra zouden komen. Ik moet
er niet aan denken als wij op die onmetelijke oceaan
een motorstoring gehad zouden hebben. Met zo'n
zwaar beladen kist op een motor verder vliegen en
dan ook nog ergens een basis te kunnen bereiken
lijkt mij niet erg reëel. Een uitgezonden noodsignaal
wordt natuurlijk ook door de vijand opgevangen,
met alle gevolgen van dien. Maar dat is nu eenmaal
het risico van het vak.
Nu is in Colombo een omroepzender die op 700 kHz
uitzendt en dagelijks om 07.00 uur in de lucht komt.
Je kon er een peiling op nemen, hoewel de uitkomst
ervan, doordat de zender voor ons aan de andere
kant van het eiland staat, niet erg betrouwbaar is.
Maar iets is beter dan niets, dus toen die zender in
de lucht kwam heb ik er een peiling op genomen en
het bleek, dat we een heel eind van koers afgeweken
waren. We kwamen te ver naar het Oosten en naar
het Noorden uit en doorvliegende, waren we mis
schien ergens op de kust van India aangekomen, als
intussen de brandstof niet op geraakt was. Hoe ver
we van onze track waren afgeweken, weet ik niet
meer. Echter, de vliegafstand in aanmerking geno
men. was het toch nog een prestatie, dat de fout niet
nog groter is geweest. Nieuwe positie bepaald en
daarna was het a piece of cake. Een paar uur later
landden we op onze thuishaven met nog maar een
minimale hoeveelheid benzine in de tanks. Vliegtijd
28 uur 35 min. "Hoezo, werk en rusttijden rege
ling?".
Ik betwijfel het of de admiraal geweten heeft, dat wij
gedurende de gehele reis eigenlijk niet precies onze
positie geweten hebben. Toen het licht werd en hij
wakker geworden was en het ontbijt en de koffie
geserveerd kreeg, zag hij er heel ontspannen uit. Hij
vertelde de gehele nacht heerlijk geslapen te hebben.
We hadden n.l. stretchers aan boord waarop de
bemanning op lange verkennings-vluchten kon uit
rusten. Deze reis hingen er echter gordijntjes voor en
was verder dit deel van het vliegtuig taboe voor ons.
Wat ons zelf betreft, na een goede nachtrust, terug
naar de orde van de dag. Kist terug ombouwen tot in
zijn operationele uitvoering en daarna weer onze
taak van onderzeebootbestrijdingspatrouilles hervat
ten. Gemiddeld zo'n 16 uur hangen, tenminste als je
intussen je dieptebommen niet hebt gebruikt, want
dan moest je natuurlijk eerder terug naar de basis.
Noot: Sommige van de hierboven vermelde gegevens,
die ik mij niet meer goed wist te herinneren, heb ik
terug gevonden in het boek "Van Farman tot
Neptune deel 2, door Hugo Hooftman".
De Y-45, een Catalina van het zelfde type als de Y-57
17
