generaal Marmont op het hoogste punt in dit toen
nog boomloze landschap, ter ere van Napoleon, een
opvallend monument oprichten dat later bekend
heid kreeg als de Piramide van Austerlitz. In de loop
van negentiende eeuw ontwikkelde het gebied zich
tot één van de belangrijkste oefenterreinen voor het
Nederlandse leger. Het centrum van de militaire acti
viteit was toen inmiddels verschoven naar een
gebied, even ten zuiden van Soesterberg. Op den
duur dwong die geregelde militaire aanwezigheid
tot de aanleg van een permanent kampement, dat in
1861 de benaming Kampveld Zeist kreeg en toen met
stenen palen werd afgebakend. In de praktijk vond
de naam Kamp van Zeist ingang. Vanaf het laatste
kwart van de eeuw was het vooral het Wapen der
Genie dat het kamp benutte.
Mischa Keijser (geboren 1974) studeerde
van 1993 tot 1999 aan de Academie voor
Beeldende Kunsten St. Joost in Breda. Hij is
sinds de tweede helft van de jaren '90 actief
als fotograaf. Hij werkte mee aan een groot
aantal fotoboeken en exposeerde in tal van
galeries en musea. In 2002 ontving hij voor
zijn serie 'Natuur NL' een tweede prijs bij de
belangrijkste Nederlandse vakwedstrijd voor
fotojournalistiek, De Zilveren Camera. Zijn werk
beweegt zich op het breukvlak van de docu
mentaire en kunstzinnige fotografie.
Bezoekers van het MLM in de rij voor de Dakota
foto: Mischa Keijser
Het Kamp van Zeist behield zijn betekenis voor de
Genie tot aan de Tweede Wereldoorlog. Een zeer bij
zondere episode in de geschiedenis van het gebied
vormt de periode van de Eerste Wereldoorlog. Na het
uitbreken van de "Groote Oorlog" kreeg ons land te
maken met grote vluchtelingenstromen, waartoe ook
een omvangrijke groep Belgische militairen behoor
de. Deze militairen werden ontwapend en vervolgens
in het Kamp van Zeist geïnterneerd, omdat ons land
strikt neutraal wenste te blijven.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog maakten de
Duitsers gebruik van het Kamp van Zeist. Zij vestigden
er een munitiedepot, fokten er konijnen en kweek
ten er groenten in kassen. Aan het einde van de
Tweede Wereldoorlog namen de geallieerden tijde
lijk hun intrek in het kamp. Sinds 1950 maakt de
Koninklijke Luchtmacht gebruik van het Kamp van
Zeist. Zij concentreerde er in het bijzonder haar ver
voersmiddelen voor het transport over weg alsook
het onderhoud daarvan. Vanaf eind jaren *70 werd
het Kamp van Zeist eveneens benut voor legering en
administratie ten behoeve van de Vliegbasis
Soesterberg. Bovendien werd een aantal ondersteu
nende faciliteiten voor het 32 Fighter Squadron op
het terrein ondergebracht, zoals een personeelswin-
kel, een school en een ziekenhuis. Door efficiency
maatregelen en de Val van de Muur zijn al deze orga
nisatie-elementen op den duur definitief van het ter
rein verdwenen.
Sinds 1980 biedt het Kamp van Zeist onderdak aan het
Militaire Luchtvaart Museum, dat in 1968 onder de
benaming Luchtmacht Museum op de Vliegbasis
Soesterberg was opgericht. Anno 2004 strekken de
exposities van het MLM zich uit over drie hallen, ter
wijl noodgedwongen ook een aantal grote objecten
in de buitenlucht is opgesteld. Jaarlijks trekt het
MLM meer dan 100.000 bezoekers. Intussen hebben
meer dan 2.000.000 bezoekers het museum bezocht.
In het voorjaar van 2000 richtte de aandacht van de
wereldpers zich massaal op het Kamp van Zeist, toen
daar de rechtszaak tegen twee Libiërs begon, die wer
den verdacht van betrokkenheid bij het exploderen
van Pan Am Flight 103 van Londen naar New York
boven het Schotse Lockerbie op 21 december 1988.
Het Kamp van Zeist werd in verband met dit proces in
tweeën gesplitst. Na afloop van het proces op 14
maart 2002 werd het 'Schotse' deel van het Kamp van
Zeist door het Ministerie van Justitie omgebouwd tot
detentiecentrum voor drugskoeriers.
8
