25 jaar Stichting Vrienden van het Militaire Luchtvaartmuseum
name door de giftige dampen, het bewustzijn verlo
ren en geen gelegenheid meer hadden om te ont
snappen. De rest van de inzittenden slaagde erin in
twee van de drie rubberen reddingboten te klimmen.
Na vier uur roeien bereikte men de wal. De Triton
was namelijk neergekomen in de open zeemonding
van de rivier zodat de opkomende vloed de PH-LKY
bijna geheel had verzwolgen. Aangezien de verkeer
storen dacht dat de Triton radiostoring had en Viruly
geen kans meer had gezien om een noodsignaal uit
te laten zenden, was niemand zich ervan bewust dat
er zich op korte afstand van het vliegveld een trage
die afspeelde. Pas 's avonds om zes uur was het weer
mogelijk het wrak binnen te gaan. Na deze "bitterste
persoonlijke ervaring" zoals Viruly het noemde,
heeft hij nooit meer zelf gevlogen. Hij aanvaardde
een functie bij de Vliegdienst. Met ruim zeventien
duizend vlieguren verliet hij de KLM op 1 januari
1955, vijf dagen voor zijn vijftigste verjaardag.
KLu en KLM
In de tussentijd wordt hard gewerkt aan de verdere
opbouw van de Koninklijke Luchtmacht. Als direc
teur Materieel is Bach hier zeer nauw bij betrokken.
De komst van de Britse Hawker Hunter met daarbij de
problemen met bewapening en motoren en de over
gang naar Amerikaanse kisten als de Republic
Thunderstreak en de North American F-86K Sabre hou
den hem zeer bezig.
Van Giessen maakte weer een volgende stap in zijn
internationale loopbaan. Na zijn commando over 69
Group in het Belgische Deurne werd zijn volgende
standplaats Fontainebleau bij Parijs, waar hij in 1956
eerst als Assistant Chief of Staff Administration bij
Headquarters Allied Air Forces Central Europe en na een
half jaar. Deputy of the Coordination for Air Defence
Central Europe benoemd werd
Na drie en halfjaar keerde Van Giessen met zijn
gezin terug naar Nederland en aanvaardde een func
tie bij de Staf van het Defensie Studie Centrum waar
aan hij ook na zijn pensionering in 1961 zijn bijdra
gen bleef leveren. Nog één keer zou hij als generaal-
majoor-vlieger b.d. de landelijke pers halen, namelijk
in 1965 toen zijn naam werd genoemd als mogelijke
staatssecretaris van Defensie voor luchtmachtzaken
onder minister van Defensie P.J.S. de Jong. Een ander
werd benoemd. Tot 1971 zou Van Giessen nog actief
blijven voor de Koninklijke Luchtmacht. Vanaf zijn
pensionering was hij actief lid geweest van de Raad
van Advies inzake Luchtvaartongevallen. Van Giessen
overleed in 1981, 77 jaar oud.
Na ruim twee jaar zijn beste krachten gegeven te
hebben aan de Koninklijke Luchtmacht, stapte Bach
op verzoek van de KLM zelf, in 1956 over naar de
nationale luchtvaartmaatschappij. Bach werd onder
directeur en hoofd Vluchtproductie Groep der KLM.
Hij zou dat ook twee jaar blijven doen. In die hoeda
nigheid reisde Bach veel, tot aan Nieuw Guinea toe.
Per 1 november 1958 legde Bach echter, na ampel
beraad, zijn functie neer omdat hij tot de overtui
ging was gekomen dat dit zowel in het belang van de
KLM als van hemzelf, het beste was. Zoals dat
vandaag de dag ook geldt, lag er 'natuurlijk' geen
enkel conflict aan dit vertrek ten grondslag. Althans,
als we kranten uit die tijd mogen geloven. Eerder dat
jaar speelde echter van 16 tot en met 20 maart een
staking van vliegers die de KLM volledig lam legde.
Kamervragen, comités van wijze mannen,
hoofdredactionele artikelen, deze zeldzame staking
hield Nederland wel bezig. In zijn ontslagaanvraag
schreef Bach dat "de vliegerstaking een impasse
betekende en dat hij met teleurstelling had gezien,
hoe uit de impasse een uitweg werd gevonden, die
niet de zijne was".
Nu zou Bach definitief de wereld van de luchtvaart
verlaten. Hij liet zich bijscholen en vestigde zich nu
in Amsterdam, weer als tandarts. Tot zijn plotselinge
dood in 1970 zou dit vak uitoefenen. De zwerver in het
luchtruim, de titel van de vooroorlogse biografie
van Bach, was na 65 jaar tot definitieve rust
gekomen...
Reünie
Het zal de lezer dan ook niet verbazen dat zowel Van
Giessen als Bach met hun drukke en buitenlandse
activiteiten - tot hun spijt - verhinderd waren de reü
nie van hun vliegklas bij te wonen. De inmiddels in
1955 tot doctor in de letteren en wijsbegeerte gepro
moveerde Barends had namelijk met Van Veenendaal
het initiatief genomen om op 17 mei 1956 in zijn
woonplaats Goes zijn oude jaargenoten uit te nodi
gen ter gelegenheid van het feit dat zij allen 30 jaar
geleden hun opleiding tot vlieger hadden afgerond.
Allen op Meeues na, die echter wel uitgenodigd en
aanwezig was. Lamers, Meester en Viruly waren ook
van de partij. Mulder was er helaas niet bij, de kapi
tein-luitenant ter zee vlieger was op 54-jarige leeftijd
na een langdurig ziekbed kort ervoor overleden.
Barends schreef een warm In Memoriam in het tijd
schrift Avia Vliegwereld. Vanuit Goes werden opgewek
te telegrammen verstuurd naar onder andere de
voormalige commandant van de vliegschool op
37
