25 jaar Stichting Vrienden van het Militaire Luchtvaartmuseum
opleiden en trainen van vliegtuigbemanningen werd
sterk verbeterd. Er kwamen zo meer Lynxen en
bemanningen beschikbaar voor stationering aan
boord.
Met de boord-Lynx werd het schip uitgerust met een
volwaardig vliegend platform voor het opsporen en
aanvallen van onderzeeboten. Net als de Wasp
maakte het toestel integraal onderdeel van het schip
uit. Was de Wasp voornamelijk een wapendrager met
de Lynx werd de interactie tussen de commando
centrale van het schip en vliegtuigbemanning
vergroot. En dat is nog steeds zo. Met de Wasp en de
Lynx is de verinniging van MLD en vloot in optima
forma bereikt.
Tot 1990 was de primaire taak van de Nederlandse
marine onderzeebootbestrijding. De eenheden en de
apparatuur aan boord waren daar volledig op
ingesteld. In de negentiger jaren is de taakstelling
geëvolueerd voornamelijk naar verkenning en
bestrijding van oppervlakte- en luchteenheden. De
apparatuur van de Lynx is daar op aangepast. De
eerste verandering vond al plaats gedurende de
eerste golfoorlog in 1990 toen fregatten in de
Perzische golf gingen opereren. Het sensorenpakket
van de Lynx werd toen uitgebreid met middelen voor
oppervlakte-verkenningen zoals infrarood-appara-
tuur. Ook op deze wijze van opereren van de vloot is
het boordvliegtuig essentieel gebleken voor het schip
in de uitvoering van zijn taken.
In de jaren tachtig is de ontwikkeling van de vervan
ging van de Lynx helikopter in gang gezet. Het poli
tieke besluit was een ontwerp van Europese samen
werking te volgen. Duitsland, Frankrijk, Italië en
Nederland zaten in deze combinatie. Hieruit moest
de NH-90 helikopter voortkomen. De naam zegt het
al, hij zou in de jaren 90 operationeel moeten zijn.
De verwachting was dat in 1995 de eerste helikopter
aan boord van de schepen die er voor geschikt zijn -
M-fregatten- kon embarkeren. De M-fregatten rolden
op tijd van de band alleen de NH-90 was bij lange na
niet gereed. Nu is de verwachting dat Nederland in
2008 hierover de beschikking krijgt.
De Koninklijke Marine krijgt met de NH-90 een heli
kopter waarmee een enorme sprong voorwaarts
wordt gemaakt t.o.v. de Lynx. De verandering van
Lynx tot NH-90 kenmerkt zich in de zeer sterk toege
nomen mogelijkheden van het platform, de missie
systemen, de communicatie en de bewapening.
De endurance van de NH-90 is 4 uur met 2 torpedo's
tegen 2 uur 20 met 1 torpedo voor de Lynx. De NH-90
heeft verder 'provisions for' voor een HASM (helicop
ter air to surface missile). De NH-90 beschikt over een
360° track while scan radar, die tevens is voorzien
van een "imaging mode" waarbij een silhouet van
het bewegende doel wordt opgebouwd aan de hand
van de doppler return. Identificatie van het doel
wordt hiermee enorm verbeterd. Hij beschikt voorts
over een volledig ESM (electronic support measures)-
systeem dat qua bereik vergelijkbaar is met het sys
teem van een M-fregat. De tactische communicatie
zal primair geschieden middels een deels geautoma
tiseerde LINK 11 die zowel UHF- als HF-verkeer kan
werken met naast data verzenden een beperkte tekst-
zendfunctie. De uitwisseling van data met het schip
geschiedt dan zonder tijdverlies hetgeen de reactie
tijd van de eenheden sterk versnelt. De NH-90 is ver
der uitgerust met een gecombineerde passieve en
actieve sensorsuite waarvan het bereik aanzienlijk is
vergroot t.o.v. de Lynx. Hij heeft bovendien de moge-
46
