HET OOG VAN DE VLOOT
lL
Peter Varenhorst
e
Augustus 1962. In de middaghitte van Biak kan ik
vandaag moeilijk slapen. Een paar uur geleden is
mijn van ons eerste kind zwangere vrouw per KLM
DC-8 naar Nederland vertrokken. Almaar spelen
gedachten aan haar door mijn hoofd. Intussen
komen ook de dingen rond de vlucht van vanavond
langzamerhand sterker naar voren. Bij de briefing
achter gesloten deuren wordt duidelijk dat we deze
keer iets "bijzonders" gaan doen. Squadron 321, de
"Nepfighters", heeft tot nu toe, bij nacht en ontij,
over heel Nieuw-Guinea gevlogen. Om parachutis
ten afwerpende Indonesische C-47 Dakota's en C-
130 Herculessen te onderscheppen, om vreemde
schepen te identificeren of een bombardement op
een junglebivak van infiltranten uit te voeren. Wat
we deden speelde zich af boven territoriaal gebied
of boven zee die daar direct aan grensde.
"Vandaag", zo zegt de operatieofficier, "gaan we
diep het Indonesische gebied in." Het doel is de lan-
dingsvloot die volgens de inlichtingendienst bij de
Banggai eilanden, even ten oosten van Celebes, ligt
te verkennen. Deze schepen zijn bestemd om opera
tie Djajawidjaja uit te voeren: de landing op de
zuidkust van Biak. Voorzien is dat onze missie 10
- li
De route.
uur zal duren waarvan minstens 4 boven
Indonesische wateren. De route voert van Biak in
zuidwestelijke richting op 8000 voet tot boven de
nek van de Vogelkop. Dan koers 265: dalen naar 200
voet. Radarstilte. Naar positie 02.30 S en 124.00 E.
Daar omhoog, radar aan, eventueel sectorscan in
NW richting. Plaatje tekenen van radar. Radar af,
naar beneden en wegwezen op koers 085 richting
McCluer-Golf. Goed uitluisteren op de Indonesische
VHF-radio frequenties van Bula radar. Hr.Ms. Walrus
zal zich in positie 03.00 S/128.00 E bevinden tot de
ontvangst van de radiocheck die door ons bij passa
ge in oostelijke richting van de nek zal worden uit
gezonden op de HF. Vanaf dit punt en op 9000 voet
straight in naar Boeroekoe. Zo eenvoudig is het.
Het is kwart voor vijf in de middag als we starten in
westelijke richting en daarna met een wijde linker
bocht uitklimmen naar 230 en 8000 voet conform
de briefing. De radar gaat aan: prima beeld.
De guns worden beproefd en oké bevonden. De
Indonesische VHF-frequenties worden ingesteld en
de zendzekering uitgetrokken, nu kunnen we niet
"per ongeluk" op die frequenties uitzenden. Nadat
we om ongeveer half zes koers 265 zijn gaan voor
liggen zakken we langzaam naar 200 voet. Boven de
McCluer-Golf wordt het donker; om 6 uur is het
nacht met hier en daar een lichtje van een visser.
Rustig vliegen we met 140 kts verder. Tegen zevenen
zijn we ten zuiden van Misool. Aan bakboord dwars
ligt het radarstation bij het oude vliegveld Bula op
Ceram. Over een half uur verlaten we Nederlands
gebied en zijn we clandestien. Bula heeft geen
radar- of radioverkeer en we zitten te laag om iets
van Amahai of Pattimura (Indonesische lucht-
machtvelden) op Ambon te horen. Maar misschien
doet de tegenpartij niet aan nachtvliegen. Stilte
rondom en 1001 sterren in een prachtige nacht.
Hier boven open zee is geen lichtje te zien, vaag aan
bakboord een bergrug op Ceram en Boeroe. Om
kwart voor negen zijn we Boeroe gepasseerd; we
17
C l 1 A U - Z l
v l' U K
»o mot rjX3_ v
