ïi
komend, een vliegtuig zichtbaar werd op het veld
en de verloren zoon dus reeds geland bleek te zijn.
Van Pakanbaroe, het gehucht dat vanuit de lucht
de indruk maakte met moeite z'n plekje te kunnen
handhaven tegen de omringende, aan alle zijden
dringende wildernis, waren onze verwachtingen
niet hoog gestemd. Ten onrechte zoals al dadelijk
bij aankomst bleek. Op het veld wachtte ons een
heerlijk warm kopje koffie, of een koele dronk
(mèt ijs uit Singapore) naar verkiezing. En in de
passanggrahan. waar met behulp van de aanwezige
slaapgelegenheid aangevuld met uit vele oorden
bijeengebrachte veldbedden, voor logies was
gezorgd, waren eten en drinken voortreffelijk. Ook
in andere opzichten was de ontvangst zeer harte
lijk, alles dank zij enige B.B. ambtenaren, waarvan
naar ik meen niet minder dan zes bijeengekomen
waren uit de omgeving, die in dit verband nogal
uitgebreid moet worden opgevat en die alles in het
werk stelden om het ons zo prettig en genoegelijk
mogelijk te maken. Overigens was Pakanbaroe de
enige plaats waar we niet hebben gedanst en waar
ons niet gevraagd werd of we niet een dagje langer
konden blijven.
26 september:
Pakanbaroe - Medan
De laatste dag van de heenvlucht ging vrijwel emo
tieloos voorbij althans voor wat betreft het vliegge-
deelte. Het was weer wat nevelig, het zicht goed.
Het eerste deel van dit traject, tot Pasirpengarajan,
was weer van het bekende boerenkoolachtige rim
boe-uiterlijk; vervolgens passeerden we een merk
waardig zeer uitgestrekt steppen gebied, vrij vlak
en volkomen boomloos, om in de buurt van
Rantauparapa tenslotte weer in de meer bewoonde
wereld te komen, blijkende uit de ondernemingen,
wegen en spoorlijnen enz. Om 11 uur bereikten we
Medan, waar van verre zichtbaar op het nieuwe en
keurig aangelegde landingsterrein het 'Welkom in
Deli' ons toelachte. Even dicht opgesloten in forma
tie boven de plaats gecirkeld en vervolgens geland.
Alle prettige dingen, hartelijke attenties enz. te
memoreren, welke ons het vriendelijke, gastvrije
en in luchtvaartzaken zeer veel belangstellende
Medan ten deel vielen, zou me te ver voeren; de
dag van aankomst begon onmiddellijk met een
krans, vervolgens een gezellig samenzijn in de
sociëteit, 's middags een autoritje door en rond
Medan, en zo ging het door.
De volgende dag, 27 september, bracht voor Deli
feitelijk eerst het grote gebeuren: de opening van
de luchtlijn der K.N.I.L.M. Batavia - Medan. Wij had
den de eer en het genoegen met twee afdelingen
van drie vliegtuigen het eerste lijn-vliegtuig het
laatste gedeelte van zijn reis te escorteren tot het
landingsterrein, waar talrijke notabelen en honder
den genodigden en belangstellenden de aankomst
verbeidden, en met veel speeches en niet minder
champagne de opname van Medan in het Indische
luchtverkeer inwijdden. Over het diner, 's avonds
ter ere hiervan gegeven, en waaraan wij mede
genodigd waren, kan ik als gast bezwaarlijk schrij
ven, doch het moet me van het hart, dat er behalve
gegeten en gedronken, veel gedanst is, en dat we
het langer hebben uitgehouden dan de muziek.
Dan volgde nog een rustdag, welke met gepast ver
maak werd doorgebracht.
29 september:
Medan - Pajakoemboeh
De 29ste september aanvaarden we de terugtocht,
die dag tot Pajakoemboeh, over Rantauparapat,
Kotapinang-baroe en Pasirpendjarajan.
De route ging thans dus dichter langs, en na
Parispengarajan, over het bergland. Op dit gedeelte
deed zich in verschillende vliegtuigen het in 't begin
onverklaarbaar verschijnsel voor, dat diverse com-
passen afwijkingen vertoonden; later is het ernstig
vermoeden gerezen, dat zulks zijn oorzaak vond in
beïnvloeding van het magnetisme door blikjes met
hopjes en andere lekkernijen uit Medan medegeno
men, en op daarvoor minder geëigende plaatsen
gezet.
Tegen 10 uur kwamen we boven zwaar bergterrein,
met rechts zeer mooi zichtbaar de Ophir, en onder
ons vele kampongs, in typische Minangkabausche
bouwstijl, doch met zinken daken. Opmerkelijk is
de berg-formatie, welke op vele plaatsen dezelfde
loodrechte rotswanden vertoont, als het Karbou
wengat en de Haraukloof.
10 uur 35 geland te Pajakoemboeh, hartelijk ver
welkomd door vele belangstellenden, waaronder in
de eerste plaats de Gouverneur van S.W.K. Per auto
ging het via de imposante Haraukloof naar ons
hotel in Fort de Koek, op welke plaats voor die
avond in allerijl, ondanks het feit dat het maandag
was, een danspartijtje op touw was gezet. Waarbij
we ons, vanzelfsprekend, weer uitstekend amuseer
den en om 12 uur node huiswaarts gingen, om voor
de komende dag nieuwe krachten te verzamelen.
