De vliegbasis bleef de gehele oorlog in Japans bezit, zo wordt aangetoond in een waarschijnlijk Brits inlichtingen rapport uit oktober 1945.9 Dit rapport schatte dat de Japanners zeven Kawasaki Ki-45, twaalf Mitsubishi Ki-46, een Mitsubishi Ki-30 en een Mansyu Ki-79 hadden achtergelaten, hoe wel het rapport niets vermeldt over de vliegwaar- digheid van deze vliegtuigen. Het is interessant dat deze vliegtuigen van een ander type zijn dan de Nakajima Ki-43 en Ki-44 types die al eerder wer den vermeld. De Indonesische vliegbasis (augustus 1945 - juli 1947) Bij de Japanse overgave en de daarop volgende Indonesische onafhankelijkheidsverklaring, werd Karang Endah geïdentificeerd als een van de 60 vliegvelden op Sumatra die in Indonesisch gebied lagen.10 De Indonesische republiek had echter geen controle over de onmiddellijke omgeving van Palembang, inclusief de vliegbasis Talang Betutu, dat Nederlands grondgebied was. Zoals al vermeld, waren er wel Japanse vliegtuigen op Karang Endah, maar er is geen informatie die aangeeft of er met die vliegtuigen werd gevlogen. Hoogstwaarschijnlijk was dit niet het geval omdat de toestellen niet luchtwaardig waren, maar ook omdat de Indonesische luchtmacht geen personeel had dat met de vliegtuigen kon vliegen. Naar het schijnt waren de beschikbare piloten geconcen treerd op Java en in Noord Sumatra. Niettemin werden op 26 september 1946 besprekin gen gehouden in Palembang (sic) betreffende het vestigen van een vliegschool in Zuid Sumatra.11 Andere Nederlandse rapporten doen de suggestie dat deze vliegschool voor 60 piloten in Karang Endah was gevestigd12 hoewel Indonesische publi caties deze suggestie niet bevestigen. Naar het schijnt beperkten de Indonesische activi teiten zich tot het repareren van vliegvelden in Sumatra, inclusief Karang Endah, en het vormen van brandstofdepots.13 Deze activiteiten onder steunden een actie met als doel het opzetten van een regelmatige luchtdienst tussen Yogyakarta en Singapore met tussenstops in Karang Endah en Bukittinggi.14 Aangezien Indonesië geen vliegtui gen had voor zo'n dienst, was het nodig om char tervliegtuigen te gebruiken. Een van de vliegtui- Een Piper L-4 Cub, waarmee op P2 door de A patrouille van de 17e VARWA werd gevlogen 14

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Spinner | 2006 | | pagina 14