Je moet dus een vliegbrevet halen, en je moet
veel weten over de regels, over meteorologie,
aërodynamica en voortstuwing en natuurlijk over
de besturing van je toestel. Vergeleken daarbij is
het gevreesde rijexamen een eitje en een koopje.
Het is dus heel simpel: vliegen met het gemak van
autorijden komt er niet. De beste aanwijzing
daarvoor: heel kort geleden stond het prototype
van de Skycar van Moller te koop. Op eBay. Het lijkt
erop dat hij het opgeeft. En dat wil wat zeggen.
Maar intussen hebben, dat weet u ongetwijfeld,
honderdduizenden mensen toch de stuurknuppel
in de hand genomen. Computerprogramma's als
Flight Simulator stellen iedere onbevoegde, zwakbe
gaafde leek in staat om tóch lekker piloot te wezen,
en door schade en schande een vliegtuig te leren
besturen. Zelf heb ik voor het eerst gevlogen achter
mijn MSX homecomputertje met 64 kB geheugen.
Flight Simulator is in de loop van de tijd ongekend
realistisch geworden, met precieze topografische
gegevens, gedetailleerde 3D-modellen van steden en
in de online versie zelfs gegevens over het actuele
weer op de plek waar je virtueel vliegt.
Dat zijn de zegeningen van de digitale wereld.
Dat realisme, en toch zo vaak crashen als je wilt,
zonder er iets aan over te houden. En als je
eenmaal dat toestel van de grond krijgt en in de
lucht kan houden, lekker gekke dingen doen
zonder gezeur over regels. Onder de Golden Gate
Bridge doorvliegen. Tussen de Twin Towers
door - als je een versie hebt van 2001 of eerder
tenminste. En desnoods je toestel aan de grond
zetten in de straat waar je woont. Het kan allemaal.
Als het gaat om vliegen in de digitale wereld zijn er
intussen alweer nieuwe sterren aan het firmament.
Een wonderbaarlijk nieuw verschijnsel op internet
is het spel Second Life. Dat is een online wereld
waar je gratis aan kunt deelnemen, al moet je wel
de portemonnee trekken als je er echt wat van wilt
maken. Het inwonertal van de virtuele wereld
Second Life is in een jaar tijd vertienvoudigd: van
100.000 naar een miljoen. Ik begrijp dat het intus
sen alweer is toegenomen tot anderhalf miljoen.
Het aantal Nederlanders is een fractie daarvan.
Schattingen lopen uiteen van 16.000 tot 20.000,
maar ook deze zijn waarschijnlijk alweer
verouderd. Met een jaarlijkse vertienvoudiging
zou het aantal Nederlanders in Second Life binnen
twee jaar het miljoen kunnen overschrijden.
Second Life is een role playing game. Deelnemers
maken via modelleertechnieken een 3D-pop, een
avatar, die hen in het spel vertegenwoordigt. Deze
avatars hebben een Barbie-achtige gedaante, al zijn
diervormen ook mogelijk. Spelers kunnen grond
kopen, een huis bouwen en activiteiten gaan
ontplooien. Second Life is geen spel datje kunt
winnen, het is een manier om de tijd te doden.
Mensen hebben contact met elkaar, winkelen,
gaan naar optredens, naar de disco, houden vakan
tie, doen computerspelletjes (echt!), en noem maar
op. Daarbij geven ze geld uit want voor de meeste
van deze activiteiten moet worden betaald. Spelgeld
kun je kopen. Er gaan ongeveer 300 Lindendollars
in een euro. Zo ontstaat een heuse economie,
waarbij deelnemers ervoor kunnen kiezen geld te
verdienen in plaats van het te kopen, door in het
spel producten te maken die voor anderen van
waarde zijn. bijvoorbeeld kleding, bouwwerken of
entertainment.
(Als u zich afvraagt wat dit met luchtvaart te
maken heeft - geduld, dat komt.)
Ik heb hier gemengde gevoelens over. Als vorm
van amusement vind ik Second Life ongelooflijk
stupide. De gedachte 'dat poppetje ben ik' is te
kinderachtig voor woorden. Het is net cowboytje of
vader-en-moedertje spelen. Hoe kunnen volwassen
mensen zichzelf wijsmaken dat ze in Second Life
'zelf rondlopen? Mijn hemel, ze kijken naar een
Barbiepop op een scherm, en zelfs als 3D-video is
het verre van overtuigend. Dat mensen bovendien
geld uitgeven om hun alter ego fijn te kleden, te
huisvesten en naar evenementen te sturen - ik kan
er niet bij. Ik vermoed, en ik ben de enige niet, dat
je 'first life' niet veel voorstelt als je hier tijd en
geld in steekt.
Maar het punt is dat die illusie in de praktijk wel
heel sterk is. Mensen komen dolenthousiast achter
de pc vandaan en vertellen dat ze in Second Life
kunnen vliegen! Niet in een vliegmachine maar
zelf, zomaar! Net als in mijn droom. Je kunt je in SL
ook laten teleporteren - ook makkelijk - maar ik heb
al mensen horen zeggen datje wel gek zult zijn om
je te laten teleporteren als vliegen ook kan.
Ze vinden het fantastisch. En dan vliegen ze nog
10
