'Aviation Art III' Toespraak van Herbert Blankesteijn bij de opening van de expositie op 23 november j.l. Dames en Heren, De mens heeft altijd willen vliegen. Altijd heeft hij, of zij, verlangend naar de vogels gekeken en ervan gedroomd met ze mee te vliegen. Er zijn legenden én ware verhalen over mensen die het geprobeerd hebben - met wisselend succes. Icarus bijvoorbeeld. Leonardo da Vinei, vloog niet zelf maar droomde er wel degelijk over. De gebroeders Montgolfier, Otto Lilienthal, de gebroeders Wright. Anthony Fokker en ga zo maar door. Ik heb zelf wel eens gedroomd, letterlijk gedroomd, dat ik kon vliegen, en dat zelfs zonder de hulp van een toestel om me heen. Ik beschouw dat nog steeds als een van de mooiste dromen die ik ooit heb gehad. Sindsdien ben ik jaloers op mensen, ze schijnen te bestaan, die hun dromen kunnen besturen en dus werkelijk kunnen dromen wat ze willen. Ik zou het wel weten. Met zulke dromen heb je geen werkelijkheid meer nodig. De werkelijkheid, dat is voor veel mensen op z'n allerbest het verkeersvliegtuig of de ballonvaart. Allebei aardig, maar het is niet voldoende. Het verkeersvliegtuig is een sardineblikje dat volgens een rigide route van A naar B gaat. In de meeste gevallen zitje niet bij een raampje en zie je dus niet eens dat je vliegt. Heb je dat geluk wel, dan nog zie je meestal vrijwel niets. Binnen tien minuten vliegje boven een uitgestrekt ondoor dringbaar wolkendek en had je net zo goed niet bij dat raampje kunnen zitten. Ik kan u uit eigen ervaring vertellen dat een ballon vaart veel leuker is. Je kunt alle kanten opkijken, het is doodstil, zolang de brander niet brandt tenminste, het lijkt echt op vliegen. Maar je vliegt niet waarheen je wilt. Je vliegt waarheen de wind je blaast. Je weet niet eens van tevoren waar je terechtkomt; dat is toch niet zo praktisch. Zo kan ik doorgaan: met parasailen en zweefvliegen ben je wat meer bestuurbaar maar kun je lang niet altijd in de lucht blijven zolang als je wilt. Je kunt je eigen vliegbrevet halen, desnoods helikopter piloot worden en dan nog kun je niet je gang gaan. Het Personal Air and Land Vehicle (PALV), ontworpen door de Nederlander John Bakker Je bent gebonden aan bepaalde plaatsen waar je kunt opstijgen en landen, er zijn strenge beperkin gen aan waar je mag vliegen en wanneer. En je mag niet eens je vliegtuig voor de deur parkeren. Laten we eerlijk zijn dames en heren, het lijkt allemaal nergens op. Voor de deur parkeren, dat is toch wat de meeste mensen willen. Het gemak van de auto, zonder de nadelen, en het gemak van vliegen, zonder de nadelen. Een rijbewijsje halen. oké. je houden aan een paar eenvoudige verkeersregeltjes oké, zolang de politie niet al te kinderachtig doet. maar in principe wil je gewoon wegvliegen wanneer je zin hebt. waarheen je wilt. zo hoog en zo laag als je wilt, zonder datje last hebt van de medemens. Daar zijn al heel wat plannetjes voor gesmeed. John Bakker met de PALV (Personal Air and Land Vehicle), een eenpersoons helikopter die ook op de 8

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Spinner | 2007 | | pagina 8