internationaal bekend, en kreeg optredens tot in
het Oostblok toe. De band deed ook korte tournees
naar Amerikaanse bases in het buitenland en trad
in België op voor AFN-SHAPE.32 De bandleden
waren echter niet happy met hun gladde imago als
discoband. De CNA-ers hadden vanaf het begin
moeite met de producties die waren afgestemd op
de zogenaamde doorsnee Nederlandse muziek
smaak. Ook de andere bandleden zagen er geen heil
in. juist omdat ze muzikaal zo verwend waren
geraakt. In 1979 hief de groep zichzelf op.
In zijn tijd had Liberation of Man maar één serieu
ze concurrent: American Gypsy (1974-1984). Deze
groep, afkomstig uit Los Angeles en niet beroepsma
tig gelieerd aan een Amerikaanse basis in Europa,
bestond ook grotendeels uit zwarte Amerikanen. De
band speelde voornamelijk op Amerikaanse bases
in Duitsland. Hun uitvalsplek was Zuid-Limburg,
waar in Brunssum ook een Amerikaanse basis
gevestigd was. Ze hadden ook twee hits en door
kruisten in Nederland hetzelfde circuit als
Liberation of Man.
In 1981 kwamen de zwarte Amerikanen Forrest
Thomas, trompettist en zanger, en de basgitarist
C.C. Calhoun aan in Utrecht. De momenteel in
Chubby Checker
Sneek woonachtige Thomas herinnert zich: 'Ik had
verhalen gehoord over Europa, en de invloed van
Amerikaanse muziek in Europa. Ik dacht je bent
jong, je hebt de mogelijkheid: gewoon doen!'33
Nederland was volgens hem de ideale voedingsbo
dem voor de funkmuziek van Future, zoals de band
van Thomas en Calhoun heette. Ons land was net
zo ontvankelijk voor Amerikaanse dansmuziek als
Engeland, alleen, je kwam in Engeland als buiten
landse muzikant niet gemakkelijk aan een vergun
ning, laat staan een platencontract. En daar was het
Future wel om te doen, dus kozen ze voor
Nederland. Enkele muzikanten van het voormalige
Liberation of Man kwamen in contact met de twee
nieuw-gearriveerde Amerikanen en voegden zich bij
Future. Hun tijdelijke uitvalsbasis was de Vrije
Vloer, een gekraakte ruimte onder de parkeergarage
aan het Utrechtse Paardenveld, eldorado voor ken
ners en liefhebbers van zwarte muziek. Dat nieuws
bereikte natuurlijk ook CNA.
Future had een grote invloed op een snel groeiend
aantal funkmuzikanten uit Utrecht en omgeving.
De Novo Band uit Zeist kwam commercieel het
verst met een paar dikke hits, terwijl Powerlight uit
Utrecht in 1986 derde werd bij de Grote Prijs van
Nederland. De beroemdste exponent van de impuls
die voor een belangrijk deel dankzij CNA is gegeven
aan de zwarte muziek in de provincie Utrecht, is de
Urban Dance Squad. Deze groep, bestaande uit vijf
muzikanten uit verschillende culturele windstre
ken, werd eind jaren tachtig internationaal toon
aangevend in de ontwikkeling van het genre
crossover, een heftig klinkende combinatie van
zwarte (rap) en witte (rock) stijlen.
Een andere belangrijke, maar veel minder naar bui
ten toe geprofileerde muzikale invloed van CNA
was black gospel. Deze klonk alleen in de kerk en was
geen commercieel geproduceerde muziek of radio-
muziek. Daar moest je dus lijfelijk bij aanwezig zijn
wilde je het beluisteren en, wat bij black gospel vol
komen normaal is ook al ben je geen muzikale
held, zelf meezingen. Daar hoor je ritmisch met je
hele lichaam bij te bewegen en op de tweede en
vierde tel van de vierkwartsmaat te klappen. Vooral
dat laatste is voor Nederlanders met weinig erva
ring met Amerikaanse muziek geen sinecure, want
traditioneel heerst hier de sterke neiging dat te
doen op de eerste en de derde tel. wat je nog altijd
ziet gebeuren bij het publiek van volkse vaderland
se artiesten. Bij black gospel moet je je niet generen
om tussen de gezongen regels door hardop enthou-
22
