0 Flyer. Op Huffman Prairie vinden ze een geschikt terrein voor hun verdere beproevingen van de Flyer. Als we die zondag op zoek gaan naar Huffman Prairie ontdekken we dat het een enclave is binnen het terrein van de vliegbasis. Het ligt vlak tegen de huidige operationele Area A aan. Vroeger reed er nog een lokaal trammetje vanuit Dayton. Maar dat is dan begin vorige eeuw. Nu moeten we er voor de basis op. De hekken staan open en er is niemand die ons iets in de weg legt. De golfbaan en de schietbanen zijn in gebruik. Het basispersoneel en hun huisgenoten vinden er hun vertier. We houden halt bij elk informatiebord. Ze staan over het hele terrein verspreid en - hoe kan het ook anders - ze geven een goed beeld over de periode dat de Wrights er hebben rondgelopen. Terug in de tijd' past het me niet om met de auto verder te rijden. Bij het nog steeds bestaande houten perronnetje van Simm's Station - niet meer dan een verhoogde stoep - parkeren we onze Chevrolet Impala. Het station of wat daarvoor moet doorgaan is vernoemd naar Peter Simm. Hij is eigenaar van het aangrenzende woeste heideveld dat hij belangeloos beschikbaar stelt aan de gebroeders Wright. Het spoortracé aan de bosrand is behouden gebleven. Maar de rails zijn verdwenen. Wilbur en Orville maken al in 1904 van het treintje gebruik. Zo vervoeren ze ook hun nieuwe Flyer-III vanuit de werkplaats in Dayton naar Huffman Prairie. Vanaf het perronnetje gaan ze langs de bosrand het veld op. Wij volgen hetzelfde pad over deze toch wel zeer gewijde grond. Er wordt momenteel hard gewerkt om het terrein met de flora uit die tijd in diezelfde staat terug te brengen. Zo'n 400 meter buiten de bosrand staat de schuur van de Wrights. Een hangar kun je het nog niet noemen. Er hangt een indrukwekkende stilte over het veld. Spanten en ribben Een week eerder is dat nog even anders. Dan zijn er zo'n 2500 mensen zoals elk jaar bijeen voor de herdenking van de langste vlucht van Wilbur Wright. Die dateert van 5 oktober 1905. Hij draait in 39 minuten 29 rondjes boven het 34 ha grote veld en vliegt daarmee met een snelheid van 61.1 km/u in totaal 40.2 km. Het is de langste vlucht tot dan toe. Precies 102 jaar later vliegt Mark Dusen- berry met zijn zelfgebouwde Wright Flyer-III ook The First Airport Huffman Prairie Flying Field, het eerste vliegveld ter wereld. Hier hebben Wilbur en Orville Wright hun eerste Flyer verbeterd en de besturing van vliegtuigen ontdekt zoals dat nu nog steeds wordt toegepast 13

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Spinner | 2008 | | pagina 15