boven Huffman Prairie. 10.000 werkuren heeft hij
in de bouw van zijn replica gestoken. Dusenberry is
een perfectionist. Net als bij de originele Flyer heeft
hij daarbij sparren- en essenhout gebruikt.
Bovendien heeft hij zichzelf moeten leren vliegen.
Het kost hem zeer veel moeite om de besturing
onder controle te krijgen. Hn dat is ook het geval bij
de gebroeders Wright. Toch heeft Dusenberry er al
100 vluchten op zitten, waarvan tien op Huffman
Prairie. Het is een statig gezicht zoals de Flyer-III
zijn elfde vlucht boven het terrein begint. Een
Memorial Flight in de ruimste zin van het woord.
Na 40 seconden raakt het toestel in een
af. Zo tilt in 1905 een beginnende thermiekbel de
rechter vleugel op en duwt het vliegtuig in de
richting van een boom die er nu nog steeds staat.
Het vliegtuig raakt de boom met de linkervleugel,
er breken takken af en de kist wordt ernstig
beschadigd als het tegen de grond klapt. Orville
mankeert niets. Het obstakel dwingt de Wrights na
te denken over het verbeteren van de besturing.
Vliegen met beide handen
Ze weten heel goed hoe en waarom hun Flyer kan
vliegen. Maar het probleem zit 'm in de controle
over de besturing. Ze vliegen met beide handen. De
Op de voorgrond de startrail met het hijswerktuig voor het contra-gewicht. Verderop de schuur waarin de Flyer werd
gestald. Aan de horizon het operationele deel van Wright Patterson AFB
rechterbocht plotseling overtrokken. De vleugel
slaat tegen de grond, het vliegtuig rolt om zijn
lengteas, het onderstel breekt af en de propellers
worden onherstelbaar beschadigd. Maar de vlieger
vindt het prachtig: 'het enige wat ik heb gebroken,
is een bos hout van spanten en ribben'. Dusenberry
is niet de eerste die crasht op Huffman Prairie. Hij
voelt zich na deze crash een ware afstammeling van
de Wright's die met exact dezelfde problemen te
kampen hebben. Heel wat vluchten lopen voortijdig
verticale linker hendel dient voor het hoogteroer en
moet naar voren of naar achteren worden geduwd.
De horizontale rechter hendel wordt naar rechts of
links bewogen om de richting van het tuig te
bepalen. In de eerste Flyers ligt de vlieger tussen de
vleugels nog op zijn buik op een schuin naar boven
gericht schraagje. De hendels zijn niet groter dan
de steel van een koekenpan. Probeer het maar uit:
op je buik op bed, een kussen onder je borst en
twee koekenpannen voor je: links verticaal met de
14
