40 jaar van beide ouders konden Leendert en zijn oudere broer na de lagere school de Mulo bezoeken met de bedoeling daarna te gaan werken om zo aan het totale gezinsinkomen bij te dragen. Het zou voor Leendert anders uitpakken. Zoals zoveel bij andere jongens uit die tijd het geval was, had de vliegerij op hem een grote aantrekkingskracht. Het stond voor hem vast: hij wilde vlieger worden. Tot zijn grote verdriet ging deze droom in rook op. Leendert was twee centimeter te klein om te voldoen aan de keuringseisen van die tijd. Iemand met zijn lengte zou bij een verticale spin niet tegelijkertijd full opposite rudder en full forward stick kunnen geven. De stoel kon in die dagen niet worden aangepast aan de lengte van de vlieger. Vastbesloten om zijn geluk toch in de vliegwereld te beproeven volgde Leendert na de Mulo in de avonduren lessen aan de Luchtvaartschool in zijn geboortestad waar hij zich bekwaamde in tal van vakken die in feite de basis legden voor zijn technische carrière in de luchtvaart. Praktische ervaring deed hij overdag op door van augustus 1935 tot oktober 1936 als volontair te werken in de werkplaats van het Luchtvaartbedrijf op Soesterberg. Het was voor Leendert vanzelfsprekend zich bij de Luchtvaartafdeeling aan te melden als gewoon soldaat voor de lichting 1936. Op 8 oktober volgde zijn inlijving als soldaat-vliegtuigmaker op Soesterberg. Hij mocht dan wel niet als vlieger in opleiding als een van de 'mannen in het leer' rondlopen, maar Leendert was wèl op de bakermat van de Nederlandse militaire luchtvaart. In de avonduren bekwaamde hij zich verder in praktische vakken als lassen, metaalbewerking, construeren van houten vleugels et cetera. Na zijn diensttijd tekende de jonge Van de Graaf nog voor drie jaar bij. Het zou anders uitpakken. Voor de oorlog waren er innige banden tussen de militaire - en civiele vliegerij. Vliegers van de Luchtvaartafdeeling vlogen bijvoorbeeld als co-piloot op tweemotorige toestellen van de KLM. De KLM kreeg ervaren vliegers op de bok en de Luchtvaartafdeeling kon rekenen op een groeiend aantal vliegers, die ervaring hadden opgedaan met het vliegen met meer dan één motor. Met de komst van jachtkruisers en dergelijke niet onverstandig. Zo kon het gebeuren dat Leendert van de Graaf in september 1938 eervol ontslag kreeg toen hij succesvol had gesolliciteerd naar een vijfjarig contract als leerling Boordwerktuigkundige (BWK) bij de KNILM in voormalig Nederlands-Indië. Gedurende vier jaar ontplooide de jonge leerling zich tot een technisch veelbelovende BWK. Aan deze leerzame periode kwam na Pearl Harbor op 7 december 1941 ook voor Indië een abrupt einde. De opmars van de keizerlijke Japanse troepen was door de geallieerde mogendheden niet te stoppen. Zeker na de val van Singapore was het duidelijk: na de overweldiging van Nederland op 10 mei 1940 zou ook Indië het onderspit delven. De Indische overheid had eerder de KNILM onder militair gezag gesteld met onder andere de taak om zoveel mogelijk belangrijke regeringsfunctio narissen naar Australië te evacueren. De KNILM was eveneens gemachtigd om zoveel mogelijk bemanningen, gehuwd personeel en hun gezinnen 8

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Spinner | 2008 | | pagina 10